معرفی
تجربه رانندگی با تیگو 7 پرو
ظاهر لوکس و باطن اقتصادی!
مدیران خودرو در سال 1400 از برند فونیکس رونمایی کرد و قرار شد از این پس خودروهای لوکس و نیمه‌لوکس چری همانند تیگو 7 پرو و تیگو 8 پرو تحت این برند به دست مشتریان برسند.
راه اندازی برند فونیکس بخشی از استراتژی مدیران خودرو و چری برای ادامه فعالیت در ایران است. بنابر رویکرد جدید دو شرکت، خودروهای چری از این پس با دو برند ام وی ام و فونیکس به دست مشتریان خواهند رسید. در نتیجه تیگو 7 که پیش از این با برند چری در بازار ما حضور داشت، اکنون با نسخه ارتقا یافته و تحت عنوان فونیکس تیگو 7 پرو به بازار عرضه خواهد شد. در این مطلب نگاهی به این محصول خواهیم داشت. خودرویی که قصد دارد ادامه دهنده راه تیگو 7 باشد و با ظاهر خشن‌تر و کابین مدرن‌تر، در جایگاهی بالاتر از پدرش قرار گیرد؛ اما در باطنش پیشرفت خاصی صورت نگرفته و با توجه به استفاده از گیربکس CVT (بجای مدل 6 سرعته دوکلاچه قبلی) میتوان گفت از نظر فنی حتی اقتصادی‌تر هم شده است.
تاریخچه تیگو 7 در ایران
در میانه‌های دهه 1390 خورشیدی، خودروهای چینی بخش میان‌رده بازار ایران را به تصرف خود درآورده بودند. اتومبیل‌هایی همچون جک J5، چری آریزو 5، جک S5 یا چری تیگو 5 ستاره‌های پرفروغ بازار خودرو ایران در آن دوران بودند. در حقیقت خودروهای چینی فضای خالی میان محصولات ایرانی و ماشین‌های خارجی وارداتی را پر کرده بودند. با این حال چینی‌ها چیزی فراتر از بازار خودروهای میان رده می‌خواستند.
مدیران خودرو در سال 1396، محصولی جدید را معرفی کرد که فراتر از سطح تمامی خودروهای چینی آن زمان بود. این محصول تیگو 7 نام داشت؛ خودرویی از خانواده شاسی‌بلندهای چری که با پیشوند تیگو شناخته می‌شدند و پیش از آن دو محصول آن یعنی تیگو 3 (ام وی ام X33) و تیگو 5 روانه بازار ایران شده بودند. تیگو 7 برخلاف تمامی ماشین‌های چینی آن دوره، یک کراس اوور نیمه‌لوکس بود و برای رقابت با امثال هیوندای توسان و کیا اسپورتیج به بازار آمده بود.
تیگو 7 برای چند سال به سلطان بلامنازع کراس‌اوورهای نیمه‌لوکس چینی تبدیل شد و خودروهایی که پس از آن عرضه شدند، قدرت رقابت با محبوبیت آن را نداشتند. با این حال شرایط در ابتدای قرن جدید تغییر کرد. برندهای بزرگی همچون کرمان موتور و بهمن موتور با کراس اوورهای نیمه‌لوکس و مشابه وارد بازار شدند و جایگاه تیگو 7 را تهدید کردند. پاسخ مدیران خودرو به این تهدیدها، عرضه تیگو 7 پرو بود. نسخه‌ای ارتقا یافته از تیگو 7 که با ظاهر جذاب‌تر و امکانات بیشتر، می‌کوشد تا نظر مخاطبان را بار دیگر به سمت خودش جلب کند.
طراحی خارجی
اگر دو خودرو تیگو 7 پرو و تیگو 8 پرو را در کنار یکدیگر قرار دهیم، به سادگی متوجه خواهیم شد که تیگو 7 پرو یک نسخه کوچک شده از تیگو 8 پرو محسوب می‌شود. در حقیقت تفاوت این دو کراس‌اوور آن قدر کم است که احتمال دارد بیننده برای تشخیص آنها به اشتباه افتد. برخلاف نسل اول تیگو 7 که یک کراس‌اوور اسپرت با چاشنی تجمل بود، نسل دوم این خودرو کاملا به یک خودرو نیمه‌لوکس خانوادگی تبدیل شده است. طراحی معقول جلو پنجره و چراغ‌های جلو، ظاهر جانبی بدون پیچیدگی با رینگ‌های بزرگ و نمای عقب ساده، همگی بیان‌گر یک کراس‌اوور خانوادگی هستند.
با این حال ایراداتی نیز به طراحی ظاهری تیگو 7 پرو وارد است. برای مثال قسمت عقب این خودرو بیش از حد ساده طراحی شده است و شباهت انکار ناپذیری با طراحی نسل اخیر رنو کولئوس دارد؛ بنابراین شاید لازم بود، این قسمت مانند نمای جلو با خلاقیت بیشتری، منحصرا برای این خودرو طراحی می شد. همچنین خروجی‌های اگزوز دوبل تقلبی آسیب جدی به ظاهر خودرو وارد کرده‌اند، در حالی که هیچ نیازی به نصب آنها احساس نمی‌شود.
البته شمای کلی خودرو آنچنان به مدل گران قیمت تر تیگو 8 نزدیک است که عملا بسیاری از افراد این دو خودرو را با یکدیگر اشتباه می گیرند و این نکته میتواند به عنوان یکی از کارت‌های برنده این محصول مطرح باشد؛ چراکه مشتریان تیگو 7 با پول کمتر، وجهه‌ای نزدیک به محصول لوکس‌تر کمپانی بدست می‌آورند. (هرچند همین مورد برای خریداران تیگو 8 یک پوئن منفی به حساب می‌آید!)
طراحی داخلی
همانند ظاهر خارجی، طراحی داخلی تیگو 7 پرو نیز از برادر بزرگترش یعنی تیگو 8 پرو الهام گرفته است. سبک کلی طراحی کابین تیگو 7 پرو ساده است اما وجود دو صفحه نمایش دیجیتال و استفاده از مواد نسبتا باکیفیت، سبب شده است تا امتیاز مناسبی از سمت کاربر دریافت کند. همچنین مواردی نظیر موقعیت مانیتور وسط و نوع اهرم تعویض دنده به خودروهای ب ام و شباهت دارد که برای مشتریان ایرانی یک امتیاز محسوب می‌شود. روکش چرمی صندلی‌ها نیز از کیفیت مناسبی برخوردار است و به نظر می‌رسد در صورتی که به خوبی از آن مراقبت کنید، در بلندمدت دچار مشکل نخواهد شد.
صفحه نمایش‌ها در کابین تیگو 7 پرو به یکدیگر نچسبیده‌اند و همین مساله یکی از تفاوت‌های این خودرو نسبت به برخی رقبا را ایجاد می‌کند. همچنین برخلاف بسیاری دیگر از خودروهای مینیمالیستی، حذف دکمه‌های کنترلی به صورت افراطی صورت نگرفته است و همچنان میتوان برخی تنظیمات را با استفاده از دکمه‌های کنترلی انجام داد که به بهبود نسبی ارگونومی منجر شده.
فاصله بین دو محور تیگو 7 پرو 2670 میلیمتر است که این خودرو را در جایگاه یکسانی با سدان‌های جمع و جور همچون هیوندای الانترا قرار میدهد. در نتیجه چهار سرنشین بزرگسال به راحتی در کابین قرار خواهند گرفت و سقف بلند این کراس‌اوور نیز فضای کافی و دید مناسب را برای آنها فراهم خواهد کرد. علاوه بر فضای کافی برای سرنشینان، قسمت بار تیگو 7 پرو نیز حجم مورد نیاز یک خانواده را در اختیار آنها قرار میدهد. کیفیت تریم داخلی در مجموع مشابه سایر خودروهای این کلاس است اما پلاستیک استفاده شده در برخی قسمت‌ها تا حد زیادی در ردیف مواد اقتصادی قرار می گیرد.
مشخصات فنی
کمترین میزان تغییرات در تیگو 7 پرو نسبت به نسل نخست در بخش مشخصات فنی آن رخ داده است. پیشرانه 1.5 لیتری توربوشارژر همچنان قوت‌بخش این خودرو است که 156 اسب‌بخار قدرت و 230 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. البته ارقام خروجی این پیشرانه اندکی بهبود داشته‌اند که آن هم بیشتر مربوط به تغییرات نرم‌افزای می‌شود. این انجین همچنان از سیستم تزریق سوخت چند نقطه‌ای یا MPi بهره می‌برد که هرچند راندمان کمتری در قیاس با مدل GDI (تزریق مستقیم) دارد اما در عوض حساسیت کمتری به کیفیت پایین سوخت نشان میدهد.
تیگو 7 پرو به گیربکس جدیدی مجهز شده است و حالا بجای گیربکس 6 سرعته دوکلاچه مدل قبلی، جعبه دنده اتوماتیک CVT وظیفه انتقال قدرت به چرخ‌های جلو را برعهده گرفته که قابلیت شبیه‌سازی 9 دنده را در اختیار راننده قرار میدهد. تیگو 7 پرو همانند نسل اول خود، یک کراس‌اوور دیفرانسیل جلو است و در نتیجه قابلیت آفرود خاصی ندارد که البته برای این کلاس از خودروها مساله‌ای طبیعی است.
حداکثر سرعت تیگو 7 پرو 185 کیلومتر بر ساعت عنوان شده است و مصرف سوخت ترکیبی آن نیز 8.4 لیتر در صد کیلومتر خواهد بود که البته در عمل ممکن است با ارقام اندکی بیشتر هم مواجه شوید. سواری خودرو نسبت به قبل نرم‌تر شده است اما همچنان کوبش‌هایی را در کابین (بخصوص بخش عقب) حس خواهید کرد. تاخیر در پاسخگویی توربوشارژر نیز مشکل مرسوم خودروهای چینی است که در تیگو 7 پرو نیز مشاهده می‌شود. همچنین این خودرو تنها با دو حالت رانندگی اکو و اسپرت عرضه شده است و حالت میانی نرمال در آن وجود ندارد. باک این خودرو نیز 51 لیتر فضا دارد که رقم معقولی برای یک شاسی‌بلند جمع و جور نیست، در نتیجه فاصله زمانی مراجعه شما به پمپ بنزین در مقایسه با رقبای این خودرو کوتاه‌تر خواهد بود. با این حال قدرت ترمزهای کراس‌اوور فونیکس قابل قبول ارزیابی می‌شود و ترمزهای این خودرو قادر به کنترل سرعت اتومبیل هستند.
امکانات و آپشن‌ها
یکی از مزیت‌های بزرگ تیگو 7 هنگام ورود به بازار ایران، امکانات و آپشن‌های این خودرو بود که به سایر محصولات چینی آن زمان برتری مطلق داشت؛ اما نسخه پرو در این پارامتر آنقدرها پیشرفت نداشته که بتواند برتری "در برابر رقبای جدید" را همچنان حفظ نماید و اینک وظیفه پرچمداری به برادر لوکس‌تر یعنی تیگو 8 واگذار شده است.
با این حال هنوز هم آپشن‌های خوبی روی ماشین وجود دارند که از جمله آنها میتوان به مواردی نظیر: شش کیسه هوا، سیستم کنترل پایداری و کنترل کشش هوشمند، سامانه کمکی حرکت در شیب، ترمز پارک برقی بهمراه اتوهلد، سیستم پایش فشار باد تایرها TPMS، سنسور نور یا همان چراغ هوشمند، تهویه مطبوع دوکاناله با قابلیت پاکسازی هوا، درب صندوق برقی، سویچ هوشمند با قابلیت استارت از راه دور و بازکردن اتوماتیک درب صندوق، صندلی‌های برقی جلو مجهز به گرمکن، سقف پانوراما به همراه سانروف، سیستم صوتی به همراه نمایشگر 10.25 اینچی، دی‌لایت، سیستم ورود و استارت بدون کلید، سنسور پارک و دوربین عقب، دوربین 360 درجه، شارژر بی‌سیم، تریم چرمی کابین و رینگ‌های آلومینیومی 18 اینچی اشاره کرد.
در واقع اکنون امکانات تیگو 7 پرو جایگاه متعادلی در مقایسه با رقبا را برای این خودرو ایجاد می‌کنند. با این حال میتوان از برخی کمبودها گلایه کرد. برای مثال رادار نقطه کور و ماساژور صندلی راننده را در این خودرو نمی‌بینیم، در حالی که برخی رقبا به این آپشن‌ها مجهز هستند. همچنین سیستم صوتی این خودرو کاملا عادی است و برای در اختیار گرفتن سیستم صوتی سونی بایستی خودرو بزرگتر یعنی تیگو 8 پرو را خریداری کنید.
نتیجه گیری پایانی
برخلاف نسل اول تیگو 7 که رقیب قدرتمندی در بازار داخلی نداشت، نسل دوم این خودرو با انبوهی از کراس‌اوورهای هم‌رده روبرو است که از جمله آنها میتوان به دیگنیتی پرایم بهمن موتور، کی ام سی K7 کرمان موتور و لاماری ایما از آرین پارس موتور اشاره کرد. البته بعد از آنها هایما 8S از ایران خودرو نیز به این رقابت افزوده شد.
فونیکس تیگو 7 پرو از نظر امکانات و آپشن‌ها در سطحی برابر با اکثر رقبا قرار می‌گیرد. مزیت اصلی تیگو 7 پرو در این رقابت، پیشرانه MPi آن است که از مدت‌ها پیش در سایر خودروهای چری نیز به کار گرفته شده و شرایط خدمت رسانی به آن در سراسر ایران فراهم است. این پیشرانه همچنان در خودروهای فونیکس و ام وی ام به شکل گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مزیت دیگر تیگو 7 پرو در مقایسه با بسیاری از رقبا، شرایط فروش اقساطی مدیران خودرو است. در شرایطی که قدرت خرید مصرف کنندگان تحت تاثیر اقتصاد راکد به شدت تضعیف شده است، خرید اقساطی مزیتی بزرگ برای آنها محسوب می‌شود. با این حال تیگو 7 پرو همانند نسل اول خود نمی‌تواند در یک بازار بدون رقیب یکه تازی کند و راه دشواری برای دستیابی به کسب سهم بازار قابل توجه در پیش خواهد داشت.
تهیه و تنظیم: واحد محتوا اتو24