معرفی
دیگنیتی پرستیژ
برادر قلدر پرایم از راه رسید
اسمش دانگفنگ Fengon ix5 است ولی خداروشکر ما مجبور نیستیم چنین عبارت دشواری را تلفظ کنیم زیرا بهمنموتور نام خوشآهنگ دیگنیتی را برایش برگزیده. محصولی که به عنوان اولین کراساوور کوپه مونتاژی کشور سر و صدای زیادی به پا کرد و علیرغم موتور نه چندان قوی و گیربکس خستهکننده CVT در کمترین زمان ممکن به محبوبیت زیادی دست یافت. با این حال علاقهمندان به خودروهای اسپرت که گول ظاهرش را خورده بودند ناگهان با یک ضد حال اساسی روبرو شدند چراکه دیگنیتی پرایم علیرغم تمامی خصلتهای خوبی که داشت اصلاً چالاک نبود و از نظر شتاب اولیه و لذت رانندگی در پس اکثر رقبای همقیمت قرار میگرفت؛ ولی خوشبختانه گروه بهمن حال این قشر پرشور ماشینباز را درک کرد و برای اینکه طرفدارانش را از دست ندهد برادر قلدرتر دیگنیتی پرایم یعنی نسخه پرستیژ را روانه بازارمان نمود. خودرویی که هرچند هنوز تک دیفرانسیل است و شاید یک کراساوور تمامعیار به حساب نیاید اما نسبت به مدل قبلی پیشرفت بسیار خوبی داشته و حالا قدرتمندتر از همیشه روبروی حریفان ایستاده. بیائید نگاهی نزدیکتر به این کراساوور جذاب داشته باشیم تا هم به تفاوتهایش با نسخه پرایم پی ببریم، هم اینکه ببینیم با توجه به قیمت بالاتر و رقبای گردنکلفتتر از قبل، آیا همچنان ارزش خرید دارد یا خیر.
طراحی بیرونی دیگنیتی پرستیژ
از هر قسمت دیگنیتی که بتوانیم ایراد بگیریم، در بخش طراحی زبانمان کوتاه است و جز تحسین این ظاهر شکیل کاری از دستمان بر نمیآید. در واقع تنها انتقادی که قبلاً به طراحی نسخه پرایم وارد بود مربوط به کوچکی رینگهای 18 اینچی (نسبت به ابعاد بدنه) میشد که آن هم در نسخه پرستیژ برطرف شده و حالا ابهت اتومبیل با این رینگهای پرجذبه 20 اینچی جدید، بیش از پیش به چشم میآید. جلوپنجره دیگنیتی به شکل اغراقآمیزی بزرگ است اما ترکیبش با چشمان وحشی و کشیده ماشین خیلی خوب از کار درآمده. سپر هم در این مدل تغییر کرده و حالا پروژکتورها و سنسورهای جلو جایشان را به هواکشهای جذاب جانبی دادهاند. البته این هواکشها صرفاً کاربرد تزئینی دارند و قرار نیست هوا را به دیسکهای ترمز منتقل کنند و به نوعی میشود گفت در این بخش کارآیی تا حدی فدای زیبایی شده! فرم زیرسپر هم مورد بازنگری قرار گرفته که نمیدانم چقدر در بهبود آیرودینامیک و هوادهی به رادیاتها موثر خواهد بود ولی چهره ماشین را که خشنتر کرده است.
در امتداد بدنه به غیر از رینگهای جدید تفاوت دیگر با نسخه پرایم دیده نمیشود و همچنان میتوانیم از همان خطوط برجسته و فرم کوپهمانند انتهای بدنه لذت ببریم. در بخش عقب هم شاهد همان تصویر زیبا و هماهنگ هستیم که حالا به لطف اضافه شدن یک دیفیوزر جدید و اگزوزهای چهارتایی پرجذبهتر شده و حس یک کراساوور اسپرت را بهتر از قبل به بیننده منتقل میکند.
کابین و امکانات دیگنیتی پرستیژ
در داخل کابین نیز همچون قسمت بیرونی به تغییرات جزئی بسنده شده. مثلاً کلاستر ساده قبلی جای خودش را به یک صفحهنمایش دیجیتال داده، سیستم صوتی پایونیر با آمپلی فایر 150 وات صدای بهتری به گوشهایمان هدیه میکند و با اضافه شدن شارژر وایرلس، نورپردازی داخلی و تنظیمات برقی بیشتر برای صندلی راننده، حال و هوای لوکس کابین اندکی بهبود یافته. در سایر قسمتها همه چیز مشابه قبل است و با همان اتاق دلچسب و پر ابهت پرایم روبرو هستیم. داشبورد بزرگ دیگنیتی در ترکیب با فرم خاص اهرم تعویض دنده حال و هوای قدرت و جسارت را به انسان منتقل میکند و دربهای بلند و شیشههای نسبتاً کوتاه جانبی باعث شده احساس امنیت بیشتری داشته باشیم. قطعات مدرن و ظریف بسیاری هم اینجا بکار رفتهاند که از جمله آنها میتوان به نمایشگر بزرگ مرکزی، پنل لمسی سیستم تهویه و فرمان D شکل خوش دست اشاره کنیم. راستی از اینکه کنسول میانی قدری به سمت راننده متمایل شده هم خیلی خوشم میآید.
اکثر ادوات نظیر ترمز پارک برقی و زیرآرنجی از ارگونومی خوبی برخوردارند اما محل قرار گیری برخی چیزها نظیر شارژر وایرلس جای بحث دارد. مثلاً اگر مشغول رانندگی باشید ممکن است نتوانید بدون برداشتن چشم از جاده با صفحه لمسی سیستم تهویه کار کنید یا آپشن HDC را از روی نمایشگر مرکزی فعال نمایید؛ به نظرم بهتر بود برای این موارد از کلیدهای فیزیکی استفاده میشد. با تمامی این صحبتها کابین دیگنیتی پرستیژ به قدری جذاب ساخته شده که ما را مجبور میکند از چنین مشکلاتی به شکل زیرسبیلی عبور کنیم.
در خصوص فضای داخلی مقداری نگران بودم و تصور میکردم شیب انتهای سقف ممکن است محدودیتهایی برای نفرات عقبی ایجاد کرده باشد اما طول زیاد ماشین و فرم قرارگیری صندلیها باعث شده این کاهش ارتفاع سقف، مشکلی ایجاد نکند. بخصوص که فاصله محوری بسیار خوب 2830 میلیمتری جای پای کافی را در اختیار تمامی سرنشینان قرار داده. البته عرض صندلیهای جلو میتوانست مقداری بزرگتر باشد تا افراد درشتجثه هم داخل ماشین حس راحتی بیشتری تجربه کنند اما همین تنگی صندلیها باعث شده در پیچهای تند بدنمان به خوبی دربرگرفته شود و اسیر نیروی گریز از مرکز نشویم. صندوق عقب هم بسیار جادار است و محفظه 780 لیتری که با خواباندن صندلیهای عقب به 1420 لیتر افزایش خواهد یافت، برای مسافرتهای خانوادگی ایدهآل به نظر میرسد.
متاسفانه امکانات دیگنیتی پرستیژ نسبت به نسخه پرایم ارتقاء چندانی نداشته و به غیر از مواردی که بالاتر اشاره کردیم تغییر دیگری در لیست آپشنها روئیت نمیشود. در واقع با توجه به برچسب قیمتی و رقبای قدر تازه وارد دوست داشتم گزینههایی مثل: تهویه دوکاناله، رادارهای مختلف و مواردی از این دست را هم اینجا ببینم که متاسفانه خبری از آنها یافت نشد. با این حال هنوز هم لیست تجهیزات قابلقبولی نظیر: "ترمز پارک برقی بهمراه اتوهلد، کنترل حرکت در سربالایی HAC و سراشیبی HDC، سامانه پایش فشار باد تایرها TPMS، کنترل کشش و پایداری، کیسه هوا برای سرنشینان جلو بهمراه ایربگهای جانبی، کروزکنترل، سقف پانورامیک با سانروف برقی، امکان انتخاب سه حالت رانندگی استاندارد، اقتصادی و اسپرت، سنسورهای نور و باران، چراغ خوشآمدگویی و مشایعت، مانیتور 10.25 اینچی مرکزی با GPS و قابلیت نمایش 360 درجه محیط پیرامونی، دوربین ثبت وقایع رانندگی، سنسور پارک و دوربین دنده عقب با خطوط داینامیک، کلاستر تمام دیجیتال با قابلیت انتخاب سه تم متفاوت، صندلیهای جلو برقی برای راننده قابل تنظیم در 10 جهت و شاگرد 4 جهت، گرمکن صندلیهای جلو، سیستم ورود و استارت بدون کلید، چراغهای جلو و عقب LED، تهویه مطبوع اتوماتیک با پنل لمسی، درب صندوق و باک برقی و.." روی ماشین کار شدهاند که اگر سختگیر نباشید میتوانند تا حد زیادی راضی نگاهتان دارند.
مشخصات فنی دیگنیتی پرستیژ
اگر خاطرتان باشد دیگنیتی پرایم از یک پیشرانه 1.5 لیتری توربو استفاده میکرد که فقط 148 اسببخار قدرت و 220 نیوتنمتر گشتاور داشت و ترکیب این اعداد و ارقام با گیربکس کند CVT حوصله عاشقان شتاب و سرعت را حسابی سر میبُرد. اما برای پرستیژ یک پیشرانه 2 لیتری توربو در نظر گرفته شده که نه تنها بزرگتر است بلکه از فنآوری تزریق مستقیم سوخت (GDI) نیز بهره میبرد تا با قدرت 228 اسببخار (دور موتور 5500) و گشتاور فوقالعاده 355 نیوتنمتر (از دور موتور 2200 الی 4000) سر ذوقمان بیاورد. تازه دیگر از آن گیربکس اقتصادی ضریبپیوسته هم خبری نیست و یک جعبه دنده 6 سرعته AT وظیفه انتقال قدرت را بر عهده گرفته. البته نسخه پرستیژ با این تغییرات چیزی در حدود 230 کیلوگرم سنگینتر شده اما همچنان نسبت قدرت به وزن ماشین نسبت به تیپ پرایم عالی است.
استاندارد آلایندگی هم یک پله ارتقاء یافته و از یورو 5 به 6 رسیده تا آلودگی بیشتر حاصل از موتور حجیمتر تا حدودی جبران گردد. البته دیگنیتی پرستیژ علیرغم 33 درصد افزایش حجم موتور و 15 درصد وزن بیشتر خیلی هم شکمو نشده و در حالت ترکیبی در هر صد کیلومتر 8.3 لیتر بنزین میسوزاند که کمتر از یک لیتر با مدل پرایم فاصله دارد. در واقع زور بیشتر موتور و اصلاح ساختار گیربکس باعث شده برای رانندگی عادی نیاز کمتری به فشردن پدال گاز داشته باشیم و درنتیجه مصرف سوخت خیلی بالاتر نرفته؛ هرچند باید در نظر داشته باشید که اعداد و ارقام رسمی اعلامی مربوط به شرایط استاندارد هستند و در دنیای واقعی بسته به میزان ترافیک، کیفیت سوخت، ارتفاع از سطح دریا و سبک رانندگی، مصرف سوخت میتواند خیلی بالاتر از این حرفها برود. ضمناً با توجه به ساختار توربو GDI پیشرانه، باید در نگهداری از موتور دقت بیشتری به خرج دهید و با تهیه بنزین سوپر یا مکمل اکتان و سرویسهای دورهای منظم از خرابی زودهنگام انجین جلوگیری نمائید.
سیستم تعلیق دیگنیتی پرستیژ تفاوت خاصی با قبل نداشته اما باید در قسمت تجربه رانندگی ببینیم ساختار مکفرسون جلو و مولتیلینک عقب با رینگهای بزرگتر و لاستیکهای فاقکوتاه جدید سازگاری دارند یا خیر. ترمزها نیز در هر چهارچرخ دیسکی، در جلو از نوع خنک شونده و مجهز به انواع و اقسام سیستمهای کمکی نظیر: ABS, EBD و BA هستند و فرمان برقی ماشین وعده رانندگی ساده و راحتی را به ما میدهد.
در خصوص ایمنی هم باید گفت متاسفانه میزان امنیت دقیق ماشین در هالهای از ابهام قرار دارد زیرا هنوز هیچ موسسه چینی یا غیرچینی گزارشی از تست تصادف ماشین ارائه نکرده و فعلاً فقط میتوانیم به وجود آپشنهای قابلقبول امنیتی دیگنیتی دلخوش باشیم.
تجربه رانندگی با دیگنیتی پرستیژ
بالاخره زمان تست عملی فرا رسید. دیگنیتی اتاق کشیده و بزرگی دارد که برای رانندگی در شهرهای شلوغ چندان مناسب به نظر نمیرسد، ولی در مقابل دید قابلقبول (البته نه در بخش عقب)، آینههای بزرگ و ارگونومی مطلوب اکثر ادوات باعث شده این قضیه خیلی آزارمان ندهد. بخصوص که اینجا از نعمت دوربین 360 درجه برخورداریم که هرچند کیفیت تصویر ایدهآلی ندارد اما عبور از معابر تنگ و پارککردن را بسیار آسان نموده. البته در نسخه پرستیژ سنسورهای جلو حذف شدهاند ولی دوربینهای پیرامونی اجازه نمیدهند این کمبود خیلی به چشم آید.
رانندگی را ادامه میدهم؛ در دورهای پایین سکوت خوبی در کابین حکمفرماست اما با فشردن پدال گاز، بانگ پیشرانه به داخل نفوذ میکند که البته خوشنواتر از رقبای 1.5 لیتری است. گیربکس هم در قیاس با مدل CVT حس به مراتب بهتری دارد اما اگر انتظار دارید با چیزی مشابه محصولات آلمانی و ژاپنی روبرو شوید باید به شما هشدار دهم که ضریب هوشی جعبهدنده دیگنیتی پرستیژ آنقدرها بالا نیست و به زحمت با ماشینهای یک نسل قبل کره رقابت میکند؛ البته این گیربکس ساخت کمپانی مطرح پاورتک است و نباید ضعف خاصی داشته باشد اما احتمالاً به دلیل عدم هماهنگی کامل با پیشرانه مقداری از قدرت را در مسیر انتقال هدر میدهد. شاید هم چینیها طبق عادت همیشگیشان عمداً محدودیتهایی ایجاد کردهاند تا استهلاک موتور و گیربکس کاهش یابد. خلاصه دلیل هرچه که هست شتاب صفر تا صد ماشین را در حوالی 10.5 ثانیه (یا در شرایط ایدهآل اندکی بهتر) نگاه داشته که هرچند نسبت به نسخه پرایم عدد بسیار خوبی است ولی انتظارات من یکی را برآورده نمیکند.
راستش را بخواهید با توجه به اطلاعات روی کاغذ دلم را برای شتاب حدود 9 ثانیه صابون زده بودم ولی حالا اگر یک خودرو ضعیفتر مثل تیگو 8 پرو پشت سرم چراغ دهد مجبورم راه را برایش باز کنم! با این حال برای دلسرد شدن زود است چون خبرهای خوب زیادی برایتان دارم. اول از همه اینکه تورک وحشتناک موتور پرستیژ، کشش بسیار عالی ایجاد کرده و نتیجه اینکه ماشین در برابر چالشهای پیش رو خم به ابرو نمیآورد. در واقع رقبای ضعیفتر شتابشان را مدیون سبکبالی هستند و با اضافه شدن سرنشینان یا مواجهه با سربالاییهای شدید، با افت محسوسی روبرو میشوند؛ ولی برای دیگنیتی پرستیژ فرقی نمیکند چقدر بار اضافه حمل کند یا با چه شیبی طرف باشد، او همیشه از درخواست شتابگیری راننده استقبال خواهد کرد. بخصوص وقتی مود رانندگی را در حالت اسپرت قرار میدهیم واکنشهای پدال گاز بهتر هم میشود.
لذت رانندگی نیز در قیاس با مدل پرایم پیشرفت محسوسی داشته و با توجه به فرمانپذیری خوب ماشین میتوانیم با اعتماد به نفس بالا به پیچها حمله کنیم. البته برای دستیابی به این پایداری مناسب مقداری از کیفیت سواری فدا شده و رفتار نسبتاً خشک سیستم تعلیق هر از گاه کوبشهایی را به داخل کابین منتقل میکند. بخصوص که رینگها در نسخه پرستیژ بزرگتر و فاق لاستیکها کوتاهتر شدهاند و همین مساله هندلینگ را ارتقاء و به همان نسبت کیفیت سواری را کاهش داده است. با این حال هنوز هم خشکی ماشین در حدی نیست که آزاردهنده یا غیرقابل تحمل باشد و واکنشهای پرستیژ به دستاندازهای کوچک معقول و منطقی به نظر میرسد. ترمزها هم نسبتاً قدرتمند هستند و با اینکه بهترین عملکرد را در این رده ندارند اما میتوانند از پس جمع و جور کردن ماشین برآیند. بخصوص که سیستمهای کمکی ترمز و پایداری کارشان را درست انجام میدهند و به موقع وارد مدار میشوند.
ای کاش حالا که این همه قدرت و گشتاور در اختیارمان هست، میتوانستیم از سیستم چهار چرخ محرک هم بهرهمند شویم تا با چسبندگی بهتر لاستیکها، قدری به قابلیتهای بیراههنوری ماشین اضافه شود؛ ولی خب به هر حال ماشین تک دیفرانسیل هم مزیتهای خاص خودش را دارد. مثلا ارزانتر، سبکتر، کم استهلاکتر و کم مصرفتر است؛ پس اگر قصد زدن به دل طبیعت را ندارید میتوانید به همین نکات مثبت دلخوش کنید.
نتیجه گیری پایانی
دیگنیتی پرستیژ ظاهر بسیار جذابی دارد، به آپشنهای قابلقبولی تجهیز شده و حالا با این موتور و گیربکس جدید دیگر با مشکل تنبلی مواجه نیست و لذت رانندگی کافی را به شما هدیه خواهد کرد. ولی با توجه به برچسب قیمتی ماشین در بازار آزاد، رقبای قلچماقی سر راهش قرار گرفتهاند که میتوانند برایش دردسر درست کنند. مثلاً فونیکس FX - هایما 8S و یا با کمی افزایش سرمایه تیگو 8 پرو با اینکه قدرت و گشتاور کمتر و ابعاد کوچکتری دارند اما در شتابگیری و ارائه آپشنهای روز برتر ظاهر میشوند. پس شاید دیگنیتی پرستیژ علیرغم تمامی جذابیتهایش نتواند در بازار آزاد همچنان به رشد قیمت ادامه دهد و زمانش رسیده که به نرخ رسمی کمپانی نزدیک گردد؛ در این صورت نکات مثبت ماشین بیشتر به چشممان خواهند آمد. مثلاً خوشنامی گروه بهمن در ساخت محصولات با کیفیت و ارائه خدمات گسترده و قابل قبول در سطح کشور نمونهای از این نکات مثبت هستند؛ همچنین در نسخه پرستیژ قدرت و گشتاور بسیار خوب در ترکیب با هندلینگ مطلوب و فضای جادار کابین و صندوق باعث شده این محصول بتواند به عنوان یک گزینه عالی برای استفادههای خانوادگی مطرح باشد و همزمان شور و حال جوانی را در دلتان زنده نگاه دارد.
تهیه و تنظیم: واحد محتوا اتو24