معرفی
نگاهی بر رنو تلیسمان 2017-2018
آن روی زیبای رنو
در دوران گشایش اقتصادی که در راستای توافق برجام در کشور روی داد، حوزه واردات خودرو نیز روی خوشی به خود دید. هرچند هنوز هم محدودیت‌های واردات در جای خود قرار داشت، اما محصولات جدیدی به بازار کشور روانه شد که درخشش برند فرانسوی رنو، در گرو عرضه آن‌ها بود.
کولیوس نسل دوم و تلیسمان، دو محصول جدید رنو فرانسه در آن دوران بازار ایران بودند که هر دو تقریبا با فاصله بسیار کم از رونمایی در بازار جهانی، به واسطه واردات شرکت نگین خودرو (وارد کننده رسمی محصولات برند رنو به ایران)، به کشور راه یافتند. تلیسمان یک سدان خانوادگی سایز متوسط است که در مقایسه با استانداردهای آمریکایی، شاید در سگمنت سدان‌های کوچک نیز جای بگیرد. با این وجود سبک طراحی خاص و نوین این خودرو در کنار ویژگی‌های رفاهی آن، تلیسمان را به یکی از برترین گزینه‌های صفر کیلومتر بازار وارداتی کشور بدل کرد.
تلیسمان در ایران
حضور تازه رنو در بازار واردات و سرمایه گذاری مونتاژی کشور، موضوعی بسیار تازه و مهم بود. در نتیجه این برند پس از مدت‌ها تحریم جهانی، در آن زمان به دنبال جا پای محکم‌تری در بازار کشور بود. حضور محصولات نوین و به روز استاندارد اروپایی رنو در بازار واردات ایران نشان می‌داد که اگرچه این برند با محصولات ارزان قیمتی چون ساندرو و تندر 90 در بازار مونتاژی ایران حضور دارد، در عین حال خودروهایی درجه یک را نیز در بازار واردات ایران عرضه می‌کند که سفیران برند جهانی برند رنو در ایران هستند.
تلیسمان از همان بدو ورود به بازار ایران با مقاومت شدید و بی‌سوادی بسیاری از رسانه‌های غیر متخصص و حتی متخصص حوزه خودرو، ده‌ها تلفظ عجیب و غریب به خود گرفت. تالیسمَن، تالِسمان، تلیزمان، هر کس هر آنچه دلش خواست تلفظ کرد اما خوشبختانه پس از اصلاحیه‌های بسیار، قالب تلفظ این کلمه در ایران به تلفظ صحیح تَلیسمان رسید که به تلفظ فرانسوی این محصول بسیار نزدیک است. این خودرو در زمان عرضه با مدل‌های 2017 تا 2018 در بازار کشور، به واسطه تکیه بر سبک طراحی نوین و ارائه برخی المان‌های جدید طراحی جهانی، در ایران بسیار مشهور و محبوب شد.
طراحی رنو تلیسمان
اگر در ظاهر تلیسمان (و کولیوس نسل دوم) تحولی بزرگ از برند رنو را مشاهده کردید که تا پیش از آن شاهدش نبودید، کاملا درست احساس کردید. با قرارگیری بر پلتفرم مشترک CMF-CD گروه خودروسازی رنو-نیسان-میتسوبیشی، باور آن دشوار است که تلیسمان 4848×1870×1463 میلی‌متری با فاصله محورهای 2808 میلی‌متری، از دیدگاه پلتفرم، با خودروهایی نظیر میتسوبیشی اوتلندر، نیسان روگ، نیسان قشقایی، رنو اسپیس و ده‌ها خودرو دیگر، مشترک باشد.
اما پلتفرم زیرساخت دور از چشم مشتریان است. آنچه تلیسمان را بلافاصله محبوب کرد، سبک طراحی نوین آن بود که در حقیقت به عنوان زبان طراحی جدید برند رنو، در سایر محصولات تولیدی این خودروساز نیز نمود پیدا کرد. این سبک طراحی زیر سر طراح جدید برند، لاورنس وَن‌دِن‌اَکر بود که برای اولین بار، زبان طراحی برند رنو را در میان رقبای اروپایی به شکل غیر قابل باوری ارتقا داد. این زبان طراحی در نمای جلو شامل چراغ‌های C شکل روشنایی در روز و در عقب، چراغ‌های نیمه پیوسته است که در همه محصولات امروزی رنو دیده می‌شود.
ظاهر خارجی تلیسمان بسیار زیبا است اما در زمان معرفی تلیسمان به بازار جهانی در سال 2015، زیباتر از تلیسمان نیز در بازار جهان موجود بود، پس چرا تلیسمان چنین غوغا کرد؟ حقیقت آن است که زبان طراحی جدید رنو باعث غوغا در بازار جهانی شد و نه خود تلیسمان به تنهایی. برندی به نام رنو که به تولید محصولات نچسب و نازیبا شهرت داشت، حالا به قلم ون‌دن‌اکر آنچنان زیبا شده بود که به سادگی نمی‌توان از آن چشم برداشت.
چراغ‌های جلو که با سیستم روشنایی در روز به شکل حرف C بزرگ انگلیسی ادغام شده بودند، جلوپنجره نسبتا بزرگ خود را نیز دربر می‌گرفتند. تلیسمان خودرو بزرگی نیست و در حقیقت به کلاس سدان‌های سایز متوسط اروپایی تعلق دارد. اما جلوپنجره این خودرو با خطوط عرضی تزئین شده با کروم، عرض خودرو را فراتر از آنچه به نظر می‌آید نشان می‌دهد.
در نمای جانبی، تلیسمان بسیار میانه‌رو و ساده برخورد می‌کند و تنها با استفاده از قطعه کرومی تزئینی بر پشت چرخ‌های جلو (سبک طراحی مشترک با سایر مدل‌ها)، نمای جانبی را تحول می‌بخشد. بخش انتهایی خودرو نیز در پیروی از قوس‌ها و خمش‌های نمای خارجی، حجم قوطی کبریتی مانند در صندوق عقب خودرو را تشکیل می‌دهد که ابعادی نسبتا جمع و جور و کوتاه (در مقایسه با ابعاد کلی بدنه خودرو) دارد اما با زوایای نرم و دوری از هر گونه زاویه شکسته و تیز، با سایر قسمت‌های خودرو هماهنگ می‌شود.
سبک طراحی نمای خارجی تلیسمان به شکل عجیبی به خودرویی چون فولکس واگن پاسات هم دوران شباهت دارد. خودرویی که از قضا با تلیسمان هم کلاس و رقیب است. آنچه ون‌دن‌اکر انجام داد، ارائه جلوه‌ای بسیار مدرن، ظاهری سنگین، وزین، عریض، جذاب و اسپرت بود. مجموعه این ویژگی‌ها به واقع در هیچ رنو دیگری تا آن زمان دیده نمی‌شد چرا که رنو را باید تویوتا قاره اروپا دانست. خودروسازی که هرگاه در هر زمینه پیشگام شده و محصولی ارائه می‌دهد، در زمینه دیگر با کمبودها و نقص‌های بسیار همراه است. اما تلیسمان اولین سدان سایز بزرگ رنو بعد از رنو 18 به حساب می‌آمد و تقریبا از هر نظر بدون ایراد بود.
رنو در نمای داخلی تلیسمان نیز سیاستی مشابه پیش گرفت که بدون تردید مینیمال‌گرایی بزرگ‌ترین المان پیش روی چشمان بیننده بود. فرمان D-Cut نیمه اسپرت، با روکش چرمی، داشبورد قرینه ساده در راستای افق با تزئینات مشکی براق، کنسول میانی متصل به بخش مرکزی داشبورد، دربر گیرنده نمایشگر لمسی عمودی و بزرگ سیستم مولتی مدیا، مجموعه نشانگرهای ترکیبی آنالوگ/دیجیتال، صندلی‌های روکش چرمی دربرگیرنده و القا کننده حس اسپرت‌گرایی و نورپردازی انتزاعی داخل اتاق، از بزرگ‌ترین المان‌های جالب توجه برای آن دسته افرادی خواهد بود که برای اولین بار پا به داخل اتاق تلیسمان می‌گذارند.
پیش از آنکه استفاده از نمایشگرهای بزرگ لمسی برای سیستم مولتی مدیا (با الهام از محصولات برند تسلا) و سیستم نورپردازی انتزاعی اتاق در خودروهای چینی مونتاژی امروزی بازار کشور به یک استاندارد تبدیل شود، تلیسمان اولین خودرویی بود که این دو ویژگی جذاب را به فضای کابین خودرویی از کلاس سدان‌های اقتصادی اضافه کرد و جلوه بسیار لوکس و مدرنی به این فضا بخشید. در زمان عرضه این خودرو در بازار ایران در سال 2017، به واقع نوین و منحصر به فرد بود.
سبک طراحی کلی تلیسمان به عنوان خودرویی از نسل اول، در نوع خود ماندگار، انقلابی و بسیار پیشرو بود. در نتیجه جای تعجب نداشت که در آن دوران در بازار ایران و در مواجهه با رقبای کره‌ای نظیر هیوندای گرنجور، سوناتا، کیا اپتیما و حتی فولکس واگن اروپایی، حرف‌های بیشتری برای زدن داشت. این درحالی بود که تلیسمان در نمای داخلی هرچند به صورت مختصر، به تریم تزئیناتی چوبی نیز تجهیز شد که تا حد زیادی بر زیبایی و جلوه لوکس نمای داخلی آن افزود.
با وجود قرارگیری در سگمنت سدان‌های اروپایی سایز متوسط که حتی از سایز متوسط‌های آمریکایی نیز کوچک‌تر است، تلیسمان فضای حمل باری برابر با 608 لیتر دارد که در نوع خود بسیار بزرگ و خیره کننده است. این در حالی است که فضای نشیمن ردیف دوم این خودرو تحت تاثیر قرار نگرفته و همچنان جادار و راحت است.
آپشن‌ها و امکانات
تلیسمان‌های وارداتی بازار ایران به دو تیپ E2 و E3 تقسیم می‌شود. نمونه کم آپشن‌تر E2 از سری اول وارداتی‌ها به شمار می‌آیند که تعداد کمتری را به خود اختصاص می‌دهند، در عوض نسخه E3 فراوانی بسیار بیشتری در بازار کشور دارد. این خودرو در زمان عرضه در بازار ایران با تجهیزات رفاهی و ایمنی قابل توجهی روانه بازار شد و در جایگاه قابل قبولی از جدول رقابت وارداتی‌های کشور ایستاد.
تلیسمان به ویژگی‌هایی چون کروز کنترل، کنترل ایستایی در سربالایی، سیستم کنترل کشش و پایداری، سیستم اتوپارک، قابلیت انتخاب پنج حالت رانندگی مجزا، سنسورهای جلو و عقب، سیستم نظارت بر فشار باد تایرها، رادار نقطه کور، سنسور نور و باران (روشنایی، نوربالا و برف پاک‌کن اتوماتیک)، سیستم روشنایی تمام LED منطبق بر زاویه فرمان، ترمز پارک برقی، سیستم روشنایی در روز، روشنایی خوش آمدگویی و بدرقه، سیستم نورپردازی انتزاعی نمای داخلی قابل تنظیم با رنگ دلخواه، فرمان روکش چرمی با کمک برقی حساس به سرعت به همراه کلید های کنترلی، سیستم صوتی باکیفیت برند بوز (BOSE/با تلفظ اشتباه باس در ایران) به همراه 13 بلندگو مجزا با قابلیت پذیرش دستورات صوتی، نمایشگر 8.7 اینچی لمسی عمودی سیستم مولتی مدیا، سیستم مسیریاب، نمایشگر HUD مقابل دید راننده، دوربین دید عقب پویا، نمایشگر دیجیتال 7.0 اینچی مجموعه نشانگرهای پشت فرمان، شش کیسه ایمنی هوا مجزا، ورود و استارت بدون کلید، سیستم تهویه مطبوع دو منطقه‌ای دیجیتال اتوماتیک، دریچه تهویه مطبوع انحصاری برای ردیف عقب، صندلی برقی سرنشینان جلو، هشت حالت با تنظیم گودی کمر و مموری برای راننده و شش حالت برای سرنشین، گرم‌کن ردیف جلو و عقب، سرد کن و ماساژور صندلی راننده، روکش تمام چرمی صندلی‌ها، صندوق پران هوشمند، آینه‌های جانبی تنظیم برقی تا‌شو دارای گرم کن و مموری و سقف پانوراما مجهز به سانروف برقی است.
برخی از این ویژگی‌ها مانند نمایشگر 8.7 اینچی عمودی مولتی مدیا، سیستم اتوپارک، نورپردازی انتزاعی داخل اتاق، سیستم صوتی برند مشهور بوز آمریکا، سیستم نمایشگر HUD، ماساژور صندلی راننده و سیستم روشنایی تمام LED منطبق بر زاویه فرمان، همگی آپشن‌هایی بودند که در هر خودرو وارداتی این کلاس یافت نمی‌شد. از این رو تلیسمان را باید در میان خودروهای وارداتی دانست که حداقل از نظر حجم آپشن‌های رفاهی و ایمنی ارائه شده، به سادگی می‌تواند از پس محصولات حاضر تویوتا در بازار کشور نیز برآید.
مشخصات فنی، فلفل ریز اما تیز
در دوران پسا برجام، فرانسوی‌ها با پیشرانه‌های توربو 1.6 لیتری به ایران آمدند. پژو 2008 و 508 دو محصول مونتاژی ایکاپ (زیرمجموعه ایران خودرو) بودند که به پیشرانه 1.6 لیتری EP6 شرکت PSA (پژو-سیتروئن) مجهز شدند. در مقابل در میان خودروهای وارداتی، گروه خودروسازی رنو-نیسان-میتسوبیشی، با پیشرانه 1.6 لیتری TCe 200 روانه بازار ایران شد که این پیشرانه بر تلیسمان و نیسان جوک اسپرت یافت می‌شود.
بسیاری از افراد معمولی، این دو پیشرانه را رقیب و همتای یکدیگر می‌دانستند، اما در حقیقت اینطور نبود. اختلاف فاحش 27 اسب بخاری به نفع پیشرانه گروه خودروسازی رنو-نیسان-میتسوبیشی، نشان از برتری بلامنازع این پیشرانه در برابر رقیب اروپایی PSA داشت. این پیشرانه در نسخه‌های وارداتی ایران قادر به تولید 190 اسب بخار در دور 5750 (200 اسب در دور 6000 در نسخه‌های اروپایی) و گشتاور قابل توجه 260 نیوتن متری در دور بسیار قابل توجه 2500 بود.
این پیشرانه با گیربکس دو کلاچ هفت سرعت (EDC7) گترگ آلمان (مشترک با نیسان جوک اسپرت) هماهنگ شده بود که می‌تواند وزن 1444 کیلوگرمی تلیسمان را 7.7 ثانیه از حالت سکون به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت برساند. در آن دوران، شنیدن شتاب زیر هشت ثانیه حتی در میان خودروهای وارداتی نیز تقریبا نادر بود. به همین دلیل تلیسمان شتاب اولیه بسیار خیره کننده و اسپرت مانندی را ارائه می‌داد که بازار ایران برای سال‌ها (پس از ممنوعیت واردات خودروهای مجهز به پیشرانه‌های حجیم‌تر از 2.5 لیتر در سال 2013) از آن محروم شده بود. این در حالی بود که مصرف سوخت متوسط تلیسمان برابر با حدود 6.2 لیتر در هر 100 کیلومتر و سرعت نهایی آن در حدود 225 کیلومتر بر ساعت اعلام شده بود. تلیسمان رسما یک خودرو اسپرت در ساختاری کت و شلواری و مجلسی بود که شاید بتوان با اندکی ارفاق و اغراق، آن را به گرگی در لباس میش تشبیه کرد.
مزایا و معایب تلیسمان
تلیسمان یک خودرو مهندسی شده است که ارائه آن از سوی برند رنو بسیار بعید به نظر می‌رسید. این خودرو توانست با مجموعه ویژگی‌های خود، تصویر جدیدی از برند رنو در بازار جهانی و مخصوصا ایران از خود برجای بگذارد اما بدون تردید در این مسیر بدون نقص و فاقد ایراد نبود.
برخلاف سدان‌های قبلی کمپانی (نظیر اسکالا و سفران) که ظاهر ساده و معمولی داشتند، تلیسمان با نیم‌نگاهی به آینده طراحی شد و نتیجه اینکه هنوز پس از گذشت این همه سال، تکراری و دموده به نظر نمی‌رسد. بخصوص که تعداد محدود وارداتش به کشورمان مزید بر علت شده تا تلیسمان خاص‌تر از رقبای کره‌ای به چشم آید و به عنوان خودرویی نسبتاً متفاوت در خیابان جلب توجه کند. صندوق این خودرو با توجه به کلاس و ابعاد بسیار بزرگ و جادار است اما نشیمن ردیف عقب این خودرو در مقایسه با سدان‌های هم کلاس بزرگ‌تر خود، نظیر سوناتا و اپتیما، اندکی محدود و کوچک است. شتاب اولیه خیره کننده در کنار مجموعه امکانات رفاهی و ایمنی و ویژگی‌های ماندگاری نظیر کیفیت چرم خوب صندلی‌ها و مدرنیته به کار رفته در نمای داخلی، از آن یک خودرو به روز و شیک می‌سازد که این جایگاه را در بازار دست دوم امروز نیز از دست نداده است.
پیشرانه تلیسمان هرچند کوچک، اما در مقایسه با رقبای آن در بازار ایران، از رقبای کره‌ای نظیر سوناتا LF و اپتیما گرفته تا رقبای هم‌وطن مونتاژی (پژو 2008 و 508)، عملکرد بسیار بهتر و توان فنی بالاتری دارد. در نتیجه رفتار اسپرتی که می‌توان از این سدان سایز متوسط انتظار داشت، در رقبای کره‌ای آن یافت نمی‌شود. از سوی دیگر نباید از یاد برد که این پیشرانه در برابر سوخت بی‌کیفیت ایران، حساسیت بسیاری از خود نشان می‌دهد.
سواری تلیسمان با توجه به کلاس تولیدی، اندکی به سوی اسپرت‌گرایی متمایل است. در نتیجه حس خشک و سفت تعلیق آن می‌تواند در جاده‌های ایران کمی آزار دهنده باشد. این سواری هرچند از رقبای آلمانی اندکی خشک‌تر است، اما باید دلیل کوبش تعلیق را بیشتر در تایرهای فاق کوتاه 45/245 و رینگ‌های نسبتا بزرگ 18 اینچی اسپرت آلیاژی آن جست و جو کرد که برای خندق‌های موجود بر آسفالت کشور، بیش از حد اسپرت است.
همان‌طور که بیان شد، تلیسمان خودرو بزرگی نیست و سبک طراحی بخش انتهایی سقف آن، می‌تواند برای سر سرنشینان قدبلندتر از 175 سانتی‌متر اندکی تنگ و کوتاه جلوه کند. از آن گذشته، با وجود تعلق تلیسمان به برند اقتصادی رنو، بازار قطعات آن به هیچ عنوان همانند همتایان کره‌ای نیست و بیشتر به هم‌قاره‌های اروپایی شباهت دارد. در نتیجه باید پیش از خرید یک نمونه از بازار دست دوم، به فکر تامین قطعات و خدمات آن باشید.
سخن نهایی
تلیسمان یک سدان تیز و بز با دو چهره ترکیبی لوکس/اسپرت است. خودرویی که شاید نتواند با رقیب اروپایی چون فولکس واگن پاسات سرشاخ شود اما در حقیقت همین که از رقبای کره‌ای خود در بازار محدود ایران بهتر باشد، به تنهایی پیروز میدان به حساب می‌آید. حتی می‌شود گفت سدان چالاک رنو با این طراحی خوب، پرفورمنس عالی و امکانات مناسب، شایسته موفقیت بیشتری در کشورمان بود، ولی از بخت بد خیلی زود به سد تحریم‌ها خورد و نتوانست به موفقیت حریفان کره‌ای (که سابقه طولانی‌تری در ایران داشتند) دست یابد. در این بین عملکرد نه‌چندان عالی نمایندگی‌های خدماتی نگین‌خودرو، حساسیت موتور پیشرفته ماشین به اکتان پایین بنزین‌های وطنی و کمبود قطعات یدکی نیز دست به دست هم دادند تا رنو تلیسمان بدون اینکه خودش تقصیر چندانی داشته باشد از جایگاهی که لایقش بود تاحدودی عقب بماند. هرچند همین نکات باعث شدند فرزند رنو علیرغم اصالت اروپایی و کدهای ژنتیکی ژاپنی، در بازه قیمتی به مراتب کمتر از تویوتا کمری و نزدیک به محصولات کره‌ای (تازه با موتورهای ضعیف‌تر) قرار گیرد که همین امر خریدش را تاحد زیادی توجیه‌پذیر می‌کند. فقط باید در نظر داشته باشید که برای لذت بردن از شتاب 7.7 ثانیه‌ای رنو تلیسمان مجبورید دقت و وسواس بیشتری در نگهداری از ماشین به خرج دهید و بهنگام فروش هم مقداری صبورتر باشید.
تهیه و تنظیم: واحد محتوا اتو24