معرفی
نگاهی بر فولکس واگن پاسات نسل هشتم-B8/2018
ملاقات با جنتلمن آلمانی
نام پاسات (Passat) در میان محصولات اقتصادی فولکس واگن قدمتی به درازای نزدیک به نیم قرن دارد. از سال 1973، پاسات نقش مهم‌ترین سدان اقتصادی شرکت فولکس واگن را بازی کرد. برندی که به لحاظ سبک تولید و طراحی سبد محصولات، به عنوان تویوتا کرولا آلمانی شناخته می‌شود.
از محصولات مدرن این خودروساز سه مدل مجزا سدان پاسات، کراس اوور تیگوان و هاچ‌بک گلف از سوی گروه خودروسازی ماموت در نمونه وارداتی تیراژ محدود به کشور راه یافتند. در این مقاله، خودرو سدان سایز متوسط پاسات مدل 2018 موجود در بازار کشور را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
رویکرد اشتباه به پاسات
پاسات‌های وارداتی بازار ایران را نسخه‌های B8 تشکیل می‌دهند که به عنوان نمونه‌های نسل هشتم، از سال 2014 تا کنون برخط تولید قرار دارند اما تنها به عنوان مدل 2018 و در تیراژ محدود به بازار ایران راه یافتند. این خودرو از کلاس سایز متوسط، سدان خوش فروش اقتصادی شرکت فولکس واگن است که از همان ابتدا نیز به منظور رقابت با سدان‌های سایر شرکت‌های اقتصادی‌ساز دنیا به تولید رسید. رقیب امروزی این خودرو را نیز اتفاقا خودروهای روزمره اقتصادی نسبتا ارزان‌قیمت (از دیدگاه استاندارد جهانی) نظیر رنو تلیسمان، پژو 508، تویوتا کمری، هیوندای سوناتا، هوندا آکورد، شورولت مَلیبو و کیا اپتیما تشکیل می‌دهند که هیچ‌یک خودرو لوکس یا حتی پریمیوم (یک کلاس پایین‌تر از لوکس) به حساب نمی‌آیند.
در ایران اما با داشتن ذهنیت همیشه اغراق شده در برابر برندهای آلمانی، بدون آن که ماموت خودرو تبلیغ خاصی در خصوص عرضه پاسات در بازار کشور کند، به ناگه این خودرو با رده خودروهای برتری چون ب‌ام‌و سری 5 مقایسه شد. حتی خبرنگاران تخصصی حوزه خودرو که شاید در غیاب آزادی واردات خودرو، محصول نوین اروپایی روز را در بازار کشور به چشم ندیده بودند، در برابر این خودرو سست شده و به شکل اغراق آمیزی از کیفیت و آپشن‌های پاسات سخن گفتند. البته ماموت خودرو نیز از این باور اغراق شده ایرانیان استفاده بسیار مثبتی برد و این خودرو را با قیمتی قابل توجه روانه بازار کرد که حاشیه سود بیشتر شرکت را رقم زد. اما پاسات حتی قادر به رقابت با نسخه پایه خودرویی چون ب‌ام‌و سری 5 نبود. پاسات یک سدان اقتصادی مدرن است و بس. اما برای شناساندن بعد حقیقی چهره پاسات به ایرانیان متعصب برندهای آلمانی، دیگر بسیار دیر شده بود.
طراحی
وجود انسجام و پیوستگی در طراحی ظاهری محصولات یک دهه گذشته برند فولکس واگن، نقطه قوتی است که برندی چون تویوتا و هیوندای/کیا از آن بی‌بهره‌اند. به همین جهت، طراحی زیبا و درخور توجه پاسات نسل هشتم را میتوان نمونه جا افتاده‌تر نسل هفتم (B7) دانست که اِلمان‌های بارزی از طراحی نسل ششم (B6) و حتی نمونه‌های پیشتاز آن به ارث برده است. این مهم به این معنا است که برخلاف برندهای دیگر آلمانی نظیر مرسدس بنز و ب‌ام‌و، فولکس واگن در ارائه سبک طراحی مدرن هنوز به بن‌بست نخورده است. این سیاست طراحی در زیرمجموعه لوکس این برند، یعنی آئودی نیز به خوبی دیده می‌شود. با این وجود سبک طراحی پاسات در مقایسه با رقبا را باید فارغ از هیجان و جسارت طراحی و به نوعی میانه‌رو و محافظ کار دانست. چراغ‌های جلو در ترکیبی زیبا با جلوپنجره دارای خطوط افقی کرومی ترکیب شده است تا یک نمای شسته رفته را به بیننده ارائه دهد. 
نمای عقب از مجموعه چراغ‌های LED تشکیل شده است که سیاستی مشترک با نمای جلو خودرو به همراه دارد اما در عین حال شباهت بی‌مانندی به محصولات آئودی دارد. نمای جانبی خودرو نیز تنها با یک خط شانه از پشت گلگیر جلو در امتداد دستگیره درها تا چراغ عقب تکمیل می‌شود. اگر خطوط جزئی روی کاپوت، خط شانه جانبی و خطوط مینیمال سپر‌های جلو و عقب در این نسل از پاسات به کار نمی‌رفت، تشخیص آن به عنوان یک خودرو مدل روز بسیار دشوارتر می‌شد. مزیت این سبک طراحی اما مقاومت در برابر کهنگی و جلوه تکراری ظاهر خودرو است که برای بازار ایران با تنوع بسیار پایین و تکیه اجباری بر محصولات وارداتی قدیمی (به دلیل محدودیت در واردات خودرو نو) یک برگ برنده به حساب می‌آید.
نمای داخلی اما به لطف استفاده از المان‌های مشترک با طراحی خارجی، مفهوم استفاده از سبک طراحی پیوسته را به خوبی نمایان می‌‌سازد. خروجی‌های سیستم تهویه مطبوع روی داشبورد با خطوط افقی کرومی سرتاسری ترکیب شده است که با شیوه طراحی نمای جلو خودرو کاملا مشترک است. ساعت آنالوگ قرار گرفته بر مرکز داشبورد در کنار نمایشگر نسبتا بزرگ لمسی سیستم مولتی مدیا و نمایشگر دیجیتال پشت فرمان، ضمن ارائه تصویری مدرن از نمای داخلی این خودرو، در بخش شیفتر دنده روی کنسول میانی، اندکی هم به محصولات پورشه و آئودی شباهت دارد.
با وجود داشتن ابعاد خارجی جمع و جور 4767×1832×1476 میلی‌متری، فضای داخلی بسیار راحت و جادار است. پاسات این فضای داخلی مناسب را مدیون فاصله محورهای 2803 میلی‌متری است که در حدود 100 میلی‌متر از بسیاری از رقبای هم رده کشیده‌تر است. حجم صندوق 586 لیتری ماشین هم جای گله و شکایتی باقی نگذاشته و حالا میتوان با خیالی آسوده به سفرهای خانوادگی اندیشید.
آپشن‌ها و امکانات
ویژگی‌های رفاهی و ایمنی پاسات به عنوان یک خودرو مدل روز اروپایی نسبتا خیره کننده است. گوشه‌ای از این امکانات شامل طیف کامل سیستم پایداری و کنترل کشش، سیستم کمکی حرکت در سربالایی (HAC)، اتوهلد (نگهداشتن خودرو در سربالایی)، 9 کیسه ایمنی هوا به همراه کمربند ایمنی پیش کشاننده، صفحه نمایشگر 9.2 اینچی لمسی به همراه دوربین دید عقب و مجموعه دوربین‌های چشم عقاب (نظارت 360 درجه اطراف خودرو)، سیستم ورود و استارت بدون کلید، سیستم اتوماتیک کاهنده میزان مصرف سوخت استارت/استاپ (روشن و خاموش کردن اتوماتیک پیشرانه)، پدال‌های تعویض دنده از پشت فرمان (کوئیک شیفتر)، سیستم کمک پارک، باز و بسته شدن اتوماتیک در صندوق عقب، روکش چرم باکیفیت داخلی صندلی‌ها و فرمان دارای کلید‌های کنترلی، گرم‌کن صندلی‌های جلو و عقب، تنظیم برقی صندلی‌های جلو در12 جهت مختلف به همراه حافظه، ماساژور ویژه صندلی راننده، خروجی 12 ولت مخصوص سرنشینان جلو، عقب و داخل صندوق، نورپردازی انتزاعی نمای داخلی، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک سه منطقه، آینه‌های جانبی با قابلیت تنظیم برقی به همراه گرم‌کن و حافظه، چراغ‌های جلو از نوع تطبیق‌پذیر با زاویه فرمان و مجهز به سیستم روشنایی در روز و سیستم مشایعت، سیستم نمایش میزان فشار باد تایرها (TPMS) و کروز کنترل است.
این سطح از آپشن‌ها برای خودرویی به تولید سال 2018 از بازار قاره اروپا چندان دور از انتظار به نظر نمی‌رسند اما در عین حال، بسیاری از افراد عدم تجهیز پاسات به ویژگی‌هایی چون رادار نقطه کور و رادار تغییر لاین را باعث کم آپشن جلوه کردن این خودرو در مقایسه با برخی از رقبای هم مدل آسیای شرقی می‌دانند.
مشخصات فنی
با تکیه بر تکنولوژی روز آلمان، پاسات خوشبختانه در زمینه سیستم انتقال نیرو بسیار قوی عمل کرده است. این خودرو با وجود تعلق به کلاس خودروهای اقتصادی، از پیشرانه چهار سیلندر 1.8 لیتری با تکنولوژی توربو و سیستم پاشش سوخت انژکتوری پرفشار تزریق مستقیم (در محصولات فولکس واگن و زیرمجموعه آن موسوم به T-FSI) به قدرت 177 اسب بخار و گشتاور 250 نیوتن متر بهره می‌گیرد که به یک گیربکس هفت سرعت اتوماتیک دو کلاچ (7DCT) متصل است و نیرو را تنها به محور جلو ارسال می‌کند. با چنین ستاپ فنی درخور توجه، این سدان ژرمن می‌تواند در حدود 8.0 ثانیه به تندی 100 کیلومتر بر ساعت و حداکثر سرعت نهایی 232 کیلومتر بر ساعت دست یابد در حالی که مصرف سوخت متوسط بسیار خیره کننده حدود 6.0 لیتر در هر 100 کیلومتر از خود برجای می‌گذارد.
این رفتار دینامیکی پویا و قابل احترام در حقیقت جدا از پیشرانه پیشرفته، از وزن نسبتا کم 1480 کیلوگرمی و ساختار مونوکوک (اتاق یکپارچه با شاسی) جدید آن نشات می‌گیرد که به دلیل شکل گیری بر اساس شیوه شکل‌دهی پلتفرم به روش وکیوم، معادل 73 کیلوگرم سبک‌تر از ساختار مونوکوک پاسات نسل قبل است.
سوار شدن این سدان بر تایرهای 45/235 با رینگ‌های دارای سایز منطقی اغراق نشده 18 اینچی آلیاژی در هر چهار گوشه و استفاده از سیستم تعلیق جناغی دوبل در جلو و مستقل در عقب، سواری بسیار تیز و راحتی را نیز به همراه می‌آورد. در نتیجه این سدان را باید در زمره سدان‌های پرتوان و خوش فرمان موجود در بازار داخل دانست.
مزایا و معایب پاسات
از مهم‌ترین مزایای پاسات باید به کیفیت ساخت بسیار بالا و اعتبار برند آلمانی آن اشاره کرد. فضای داخلی و صندوق این خودرو بسیار بزرگ و سواری در آن بسیار پایدار، راحت و تند و تیز است و امکانات رفاهی آن در کنار شتاب‌گیری راضی کننده، بسیار به مذاق سرنشینان خوش می‌آید. در عین حال جای خالی برخی آپشن‌های دهان پرکن نظیر سقف پانورامیک، رادار نقطه کور و رادار تغییر لاین دراین خودرو احساس می‌شود. فضای سر در دردیف دوم نشیمن به دلیل طراحی بخش انتهایی سقف برای افراد بلند قامت اندکی محدود است.
سواری خودرو نیز بیشتر به رفتار گروه خودروهای اسپرت و خشک تشبیه می‌شود و این در حالی است که این خودرو ذات اسپرتی به همراه ندارد. فاق کوتاه تایرهای سوار بر رینگ‌های 18 اینچی نیز اندکی به خشکی سواری و نفوذ بیشتر صدای آسفالت غیر استاندارد کشور به داخل کابین کمک می‌کند که این موضوع البته در تمامی محصولات آلمانی مشابه (نظیر تمامی مدل‌های وارداتی ب‌ام‌و) نیز دیده می‌شود.
پاسات در برترین تریم با پیشرانه قدرتمندتر 2.0 لیتری توربو به بازار عرضه می‌شود اما ماموت خودرو با انتخاب نسخه 1.8 لیتر توربو تلاش کرد تا رقم فروش نهایی را در بازه منطقی‌تری نگه دارد، هرچند بازار دست دوم امروزی این خودرو رقم قابل توجهی را برای تملک این محصول طلب می‌کند. خوشبختانه این خودرو از دیدگاه ایمنی برای سرنشینان کم نگذاشته است و از این رو در تست‌های تصادف موسسه ایمنی Euro-NCAP اروپا، موفق به دریافت پنج ستاره ایمنی شد که همچون برادران ژرمن دیگر خود، درصدر جدول ایمن‌ترین خودروهای بازار کشور می‌ایستند.
سخن نهایی
پاسات با استانداردهای اروپا یک سدان متوسط با خصلت‌های اقتصادی به حساب می‌آید اما توجه به شرایط خاص حاکم بر بازار کشورمان در دسته خودروهای نیمه‌لوکس قرار می‌گیرد. این محصول در ابتدا به لطف اعتبار برند فولکس واگن آلمان و کیفیت ساخت بسیار خوبش با رقبای گرانتر (در مقیاس جهانی) نظیر بی‌ام‌و سری 5 مقایسه گشت اما اکنون در بازار دست‌دوم‌ها با اعداد و ارقام منطقی‌تر از قبل (البته نسبت به وضعیت غیرمنطقی بازار داخل!) خرید و فروش می‌شود. در واقع پاسات اینک جایگاهی بالاتر از امثال رنو تلیسمان و هیوندای سوناتا دارد اما "در مدل مشابه" بسیار ارزان‌تر از هموطنان پرآوازه خود نظیر بی‌ام‌و سری 5 است. پس اگر میخواهید یک ماشین آلمانی خوش‌ساخت با طراحی ساده و شیک، توان فنی در خور توجه، ایمنی بالا و استهلاک پایین بخرید، پاسات جایگزین خوبی برای سایر محصولات گران‌قیمت ژرمن خواهد بود.
برای درک بهتر مطلب بد نیست اشاره کنیم که در زمان نگارش این متن یعنی اواسط سال 1402 شمسی، قیمت یک دستگاه پاسات 2018 با بی‌ام‌و 520 مدل 2013 برابری می‌کند که با توجه به سن و سال و کارکرد پایین‌تر، ریسک خرید کمتری به دنبال خواهد داشت. هرچند در هنگام خرید پاسات باید با کسری برخی آپشن‌ها (حتی در قیاس با رقبای ارزان‌تر کره‌ای) کنار بیائید و در نظر داشته باشید که تیراژ واردات محدود این محصول، به کمبود قطعات یدکی و خدمات (بخصوص در شهرهای کوچک) منجر شده است.
تهیه و تنظیم: واحد محتوا اتو24