نقد و بررسی فونیکس، تیگو 8 پرومکس، اکسلنت ،1403 - 1401

معرفی

فونیکس تیگو 8 پرو مکس

  برای آنهایی که نسخه پرو برایشان کافی نبود   

زمانی که فونیکس تیگو 8 پرو به بازارمان معرفی شد، خیلی‌ها آن را جایگزین خوبی برای هیوندای سانتافه دست‌دوم قلمداد کردند و از این رو نماینده چری توسط بسیاری از طرفدارانش به نسخه‌های تک‌دیفرانسیل لوآپشن (و صد البته کارکرده) خودروساز کره‌ای ترجیح داده شد. ولی افرادی که بودجه بیشتری در اختیار داشتند خیلی جذب تیگو 8 پرو نشدند. در واقع جدا از بحث اعتبار برند و اینجور چیزها، یک عامل بازدارنده دیگر سر راه کراس‌اوور سواران واقعی وجود داشت که آنها را از خرید محصول مدیران‌خودرو منصرف می‌کرد و آن تک‌دیفرانسیل بودن ماشین بود. حالا نه اینکه کراس‌اوورهای دو دیفرانسیل این سطح بتوانند مثل یک SUV آفرودر از دیوار راست بالا روند، ولی حداقل برای بیراهه‌نوری عادی و عبور از مسیرهای گلی یا تپه‌های خاکی به مراتب کارآمدتر از انواع تک دیفرانسیل هستند و این قابلیت در تیگو 8 پرو وجود نداشت. از این رو مدیران‌خودرو تصمیم گرفت با معرفی و عرضه نسخه قوی‌تر و کامل‌تر یعنی "پرو مکس" که حالا از نعمت سیستم AWD نیز بهره می‌برد، نظر مشتریان خاص این بخش از بازار را جلب نماید.

آنچه می‌خوانید حاصل چند روز سر و کله زدن با این کراس‌اوور پرادعاست که در نبود رقبای 6 و 8 سیلندر مطرح جهانی حسابی در خیابان‌هایمان جولان میدهد و پیرمردهای دست‌دوم حاضر در بازار را به مبارزه می‌طلبد.

طراحی بیرونی فونیکس تیگو 8 پرو مکس

تیگو 8 پرو مکس ظاهری مشابه نسخه پرو دارد و حتی ممکن است در نگاه اول آنها را با یکدیگر اشتباه بگیرید؛ ولی اگر قدری ریزبین باشید متوجه تفاوت‌های جزئی میان آنها خواهید شد. مثلاً در بخش دماغه نسخه پرو مکس، یک قاب به دور جلوپنجره اضافه شده و ترکیب آن با تغییرات جزئی سپر، جلوه‌ای خشن‌تر و پرابهت‌تر به خودرو بخشیده است. 

البته در نیم‌رخ همین تغییرات اندک هم صورت نگرفته و همه چیز مثل قبل است. حتی رینگ‌ها تفاوتی با مدل پرو ندارند و به سختی میتوان از این زاویه نسخه پرو مکس را از پرو تشخیص داد. 

در انتها نیز فقط گرافیک چراغ‌ها مقداری تغییر نموده و یک دیفیوزر جدید روی سپر کار شده که حالا بجای اگزوزهای دوگانه، از خروجی جذاب‌تر 4 تایی بهره می‌برد. یک سری ریزه‌کاری‌ها مثل نوشته‌های پرو مکس، 390T و AWD یا قرار گرفتن نام فونیکس بجای لوگوی شرکت روی درب صندوق هم هستند که شاید خیلی مهم نباشند.

در مجموع باید گفت ظاهر تیگو 8 پرو‌ مکس آنقدر خاص و منحصر به فرد نیست که بیننده را شگفت‌زده کند اما به اندازه کافی جلال و جبروت دارد که نشود نادیده‌اش گرفت؛ بخصوص که سادگی و هماهنگی خطوط طراحی آن، چهره‌ای شیک و باوقار را پدید آورده که به این زودی‌ها دموده نخواهد شد. 

کابین و امکانات فونیکس تیگو 8 پرو مکس

تغییرات داخلی نسخه پرو مکس حتی از بیرون هم کمتر بوده و به غیر از تفاوت‌های جزئی در حد اضافه شدن کلید تنظیم صدا روی داشبورد و مواردی در این سطح، سایر بخش‌ها دست نخورده باقی مانده‌اند. گویا کمپانی چری کابین تیگو 8 پرو را کامل دیده و از این رو احساس کرده نیازی به هزینه مجدد و اصلاح بخش‌های مختلف وجود ندارد؛ ولی خوب اگر نظر من را بخواهید می‌گویم جا داشت چیدمان و طراحی برخی قسمت‌ها مورد بازنگری قرار می‌گرفت. مثلاً استفاده افراطی از صفحات لمسی گاه حواس راننده را پرت می‌کند و محل قرار گیری شارژر وایرلس هم چندان ارگونومیک به نظر نمی‌رسد. با این حال نکات مثبت کابین به قدری زیادند که می‌توانیم به راحتی از کنار این مشکلات کوچک عبور کنیم. 

کیفیت ساخت "به نسبت قیمت جهانی ماشین" انصافاً خوب است. حتی جنس کلیدها و وضوح تصویر نمایشگرها هم مرا راضی نگاه داشت؛ فقط امیدوارم دوام آنها در طولانی مدت مناسب باشد که در این صورت می‌توان گفت چری به خودروسازان کره‌ای بسیار نزدیک شده است. فرمان D شکل فونیکس طراحی جذابی دارد و با این بوق برجسته و کلیدهای پرشمار کنترلی حس خوبی به راننده میدهد. این فرمان از نوع برقی است و در 4 جهت قابل تنظیم می‌باشد. دو نمایشگر 12.3 اینچی (جمعاً 24.6 اینچ) نیز پیش رویمان قرار دارند که یکی در نقش کلاستر ظاهر می‌شود و دیگری به عنوان مانیتور سیستم مولتی‌مدیا جهت کنترل اکثر آپشن‌ها کارآیی دارد.

سقف پانورامیک بالای سرمان هم فضا را جذاب‌تر کرده و نورپردازی داخلی با قابلیت شخصی‌سازی در 64 رنگ متنوع نشان از دقت طراحان به جزئیات دارد. برای سیستم صوتی 8 بلندگو در نظر گرفته شده و برند سونی روی Tweeter‌ های ستون A خودنمایی می‌کنند. دریچه‌های تهویه مخفی و حالت سیال رویه داشبورد از دیگر جذابیت‌های طراحی داخلی تیگو 8 پرو مکس به حساب می‌آیند. راستی تنظیمات تهویه مطبوع دوگانه (مجهز به سیستم پاکسازی هوا) نیز از نوع لمسی است و برای نفرات ردیف دوم و سوم دریچه مجزا در نظر گرفته شده. 

روی کنسول میانی جدا از اهرم دنده الکترونیکی، ادوات بسیاری از قبیل ترمز پارک برقی، کلید اتوهلد، استارتر دکمه‌ای و کلید چرخشی مود رانندگی به چشم می‌خورند. راستی تعداد حالت‌های رانندگی تیگو 8 پرو که 3 عدد بود در نسخه پرومکس به لطف سیستم AWD افزایش یافته و حالا 6 مود: نرمال، اکو، اسپرت، آفرود، برفی و گل‌آلود برای راننده قابل انتخاب هستند. 

فونیکس تیگو 8 پرو مکس با ابعاد 1745*1860*4722 آنقدر بزرگ نیست که 7 سرنشین بزرگسال را بهمراه تمامی چمدان‌هایشان به شکل همزمان در خود جای دهد اما چند انتخاب را پیش رویتان می‌گذارد که در نوع خودش جالب توجه است. مثلاً می‌توانید فقط صندلی‌های جلو را در اختیار داشته باشید و در عوض پشت سرتان از محفظه باری مشابه یک ون با گنجایش 2101 لیتر بهره‌مند شوید؛ صندلی‌های جلو واقعاً راحت هستند و با بهره‌مندی از تنظیمات برقی، گرمکن و سردکن رفاه کافی را در اختیارمان قرار میدهند. تازه برای صندلی راننده آپشن تنظیم ارتفاع و گودی کمر برقی و 3 حافظه هم در نظر گرفته شده است.

در حالت دیگر با سرپا کردن صندلی‌های ردیف دوم می‌شود 5 سرنشین بزرگسال را داخل ماشین جای داد و همزمان از صندوق عقب جادار 1179 لیتری استفاده نمود. خوشبختانه با توجه به طراحی مناسب و فاصله محوری 2710 میلی‌متری، جای پای ردیف دوم حتی برای افراد بلندقامت هم مناسب است. البته صندلی‌های این بخش امکانات کمتری (نسبت به ردیف اول) دارند اما نفر پشت سر شاگرد، میتواند با استفاده از دکمه‌های به اصطلاح Boss Key صندلی جلوی خود را جابجا کند تا راحت‌تر بنشیند. همچنین می‌شود پرتاب باد دریچه‌های تهویه عقب را از همینجا تنظیم نمود.

اما با بلند کردن صندلی‌های ردیف سوم (که آن هم فقط برای نشستن کودکان مناسب است)، باید قید فضای صندوق را بزنید زیرا گنجایش محفظه عقب در این شرایط به 193 لیتر کاهش می‌یابد که قطعاً برای سفرهای معمول یک خانواده 7 نفره کافی نخواهد بود! با این حال همین که می‌توان جدا از 5 سرنشین بزرگسال، 2 نفر کودک را هم سوار ماشین کرد، برای برخی خانواده‌ها کاربردی خواهد بود.

فونیکس تیگو 8 پرو مکس از سیستم دستیار هوشمند رانندگی ADAS نیز بهره می‌برد که در آن گزینه‌هایی نظیر: رادارهای نقطه کور BSD، هشدار خروج از پارک RCTA، کنترل حرکت بین خطوط LKA، هشدار خروج از لاین LDW و هشدار تعییر لاین LCA آماده به خدمت هستند. همچنین کروزکنترل تطبیق‌پذیر ACC، سیستم کمکی کروز یکپارچه ICA، رادار کمکی برای شرایط تراکم ترافیک TJA، سامانه هشدار برخورد از جلو FCW، ترمز خودکار اضطراری AEB و سیستم تابلوخوان TSR هم داریم تا خیالمان از هر جهت آسوده باشد. 

در بحث ایمنی امکانات دیگری مثل ایربگ‌های جلو، جانبی و پرده‌ای، سیستم‌های ترمز و پایداری شامل ABS, EBD, BAS, BOS, TCS, BOSCH ESP 9/3, EBA, HHC, HDC و سامانه پایش فشار باد تایرها TPMS نیز از سرنشینان تیگو 8 محافظت خواهند کرد. 

برای پارک ساده‌تر امکاناتی از قبیل دوربین 360 درجه، دوربین داینامیک عقب و سنسوهای پارک جلو و عقب در نظر گرفته شده اما متاسفانه خبری از سیستم پارک هوشمند خودکار نیست. چراغ‌های ماشین هم به انواع و اقسام تکنولوژی‌های روز نظیر: روشنایی اتوماتیک، تنظیم ارتفاع نور خودکار، فن‌آوری LED، سیستم چرخش در پیچ‌ها AFS، کنترل هوشمند نوربالا IHC، خوش‌آمدگویی و مشایعت تجهیز شده‌اند. 

جدا از تمامی این آپشن‌های رنگارنگ، برف‌پاک‌کن هوشمند، رکاب بازشو برقی، کول باکس، سامانه فرمان‌پذیری صوتی، Apple Car play و صندوق عقب برقی هوشمند هم داریم. در مورد درب صندوق بد نیست اضافه کنم می‌شود بدون دخالت دست و با حسگر سویچ آن را باز نمود. آینه‌های جانبی تیگو 8 پرو مکس تاشوبرقی هستند و از حافظه صندلی راننده دستور می‌گیرند، ضمن اینکه آینه الکتروکرومیک وسط شب‌هنگام از چشمانمان در برابر نور ماشین‌های عقب محافظت خواهد کرد. راستی استارت خودرو از راه دور هم امکان‌پذیر است و این یعنی میتوانیم سیستم تهویه را روی دمای مورد نظر تنظیم کنیم تا مادامی که مشغول پوشیدن لباس‌هایمان هستیم، موتور و کابین به دمای ایده‌آل رسیده باشند! 

تازه نسخه IE از آپشن‌های تکمیلی دیگر شامل گرمکن فرمان، گرمکن صندلی‌های عقب، دوربین ثبت وقایع رانندگی و شیشه‌های مجهز به عایق صوتی نیز بهره می‌برد که روی مدل اکسلنت وجود ندارند. 

مشخصات فنی فونیکس تیگو 8 پرو مکس

فونیکس تیگو 8 پرو از پیشرانه 1.6 لیتری توربوشارژر استفاده میکند که 197 اسب‌بخار قدرت و 290 نیوتن‌متر گشتاور دارد و این اعداد و ارقام برای جثه 1565 کیلوگرمی ماشین کاملاً کافی به نظر می‌رسند. ولی نسخه پرو مکس داستان متفاوتی دارد. این ماشین با توجه به اضافه شدن سیستم چهارچرخ محرک AWD حدود 147 کیلوگرم سنگین‌تر شده و مهم‌تر اینکه حالا وظایف دیگری مثل عبور از مسیرهای صعب‌العبورتر و انجام بکسل‌‎های سنگین‌تر را بر عهده گرفته که عمل به آنها قدرت و گشتاور بیشتری نیاز خواهد داشت. از این رو مسئولان چری یک پیشرانه قدرتمند 2 لیتری را در سینه‌اش جای داده‌اند تا با 254 اسب‌بخار قدرت و 390 نیوتن‌متر گشتاور تولیدی، جای گله و شکایتی باقی نماند.

احتمالاً میدانید که کمپانی چینی برای ساخت این پیشرانه‌ (همچون موتور 1.6 نسخه پرو) از کمپانی AVL اتریش یاری گرفته و نتیجه اینکه پرفورمنس نهایی عالی از کار درآمده؛ البته در این بین مشکلاتی هم وجود دارند. مثلاً سیستم توربو به خودی خود با بنزین‌های کم‌کیفیت سر ناسازگاری دارد و اینجا بدلیل استفاده از سیستم تزریق مستقیم سوخت (GDI) اوضاع وخیم‌تر شده است. 

گیربکس هم از نوع 7 سرعته دوکلاچه است که نسبت به انواع AT پیچیدگی بیشتر و در طولانی مدت هزینه نگهداری بالاتری به شما تحمیل خواهد کرد؛ البته در عوض جعبه‌دنده‌های دوکلاچه عمکلرد نرم‌تر و سریع‌تری (در مقایسه با انواع ساده) دارند. خبر خوب دیگر اینکه فونیکس تیگو 8 پرو مکس از ساختار دوکلاچه تر (WDCT) استفاده کرده که در قیاس با انواع خشک، کمتر دچار استهلاک و افت عملکرد ناشی از حرارت می‌شود. مصرف سوخت ترکیبی ماشین هم 7.6 لیتر عنوان شده که زیادی خوش‌بینانه به نظر میرسد و به نظرم باید از همین حالا به اعداد کمی بالاتر (مثلاً 9 لیتر) عادت کنیم. 

سیستم تعلیق میهمان امروزمان مثل قبل در جلو از نوع مک‌فرسون و عقب مولتی‌لینک است اما این مجموعه در برخی جزئیات (نسبت به نسخه پرو) مورد اصلاحات قرار گرفته تا نسخه پرو مکس به عنوان یک کراس‌اوور دو دیفرانسیل مقداری کاربردی‌تر شود.

ضمناً تیگو 8 موفق شده هر 5 ستاره ایمنی موسسه تست تصادف چین CNCAP را بدست آورد که هرچند از لحاظ اعتبار به پای ستاره‌های اروپایی برادرش FX نمی‌رسد اما ته دلمان را تا حد زیادی قرص می‌کند؛ بخصوص که میدانیم چری در سال‌های اخیر برای راهیابی به بازارهای جهانی روی ارتقاء ایمنی محصولاتش حسابی کار کرده است.

تجربه رانندگی با فونیکس تیگو 8 پرو مکس

فونیکس تیگو 8 پرو مکس از آن دسته ماشین‌هایی است که می‌تواند نظر مخاطب را نسبت به یک برند یا تولیدات یک کشور تغییر دهد. خیلی سخت است که پشت فرمانش بنشینیم و از کیفیت قابل قبول ساخت و رفتار مناسب پیشرانه‌اش لذت بریم، اما همزمان خودروسازی چین را به باد انتقاد بگیریم! البته مشخص است که چینی‌ها هنوز در یک سری ریزه‌کاری‌ها به تجربه بیشتری نیاز دارند. مثلاً ارگونومی برخی قسمت‌ها می‌توانست بهتر از اینها باشد، یا گیربکس ماشین از نظر سرعت تعویض و دقت هنوز به پای محصولات ژاپنی نرسیده؛ اما حتی این مشکلات هم با در نظر گرفتن قیمت جهانی ماشین قابل چشم پوشی هستند. 

با توجه به حجم مناسب پیشرانه و هماهنگی قابل قبول آن با جعبه‌دنده، لگ اولیه توربو چندان محسوس نیست و ماشین از همان ابتدا با شتاب مناسبی از جا کنده می‌شود. البته بعید است که کسی یک کراس‌اوور 1.7 تنی با این ابعاد را برای مسابقه دادن بخرد اما اگر هم هوس شیطنت به سرتان بزند مشکلی نیست چون فونیکس تیگو 8 پرو مکس در ارتفاع شهر تهران، آن هم با این بنزین‌های نه‌چندان عالی توانست در کمتر از 8.5 ثانیه از سکون به سرعت یکصد کیلومتر بر ساعت دست یابد که برای کم کردن روی اکثر کراس‌اوورهای حاضر در بازارمان کافی خواهد بود. "البته به شرطی که غول‌های گران‌قیمتی نظیر ب‌ام‌و X4 و کراس‌اوورهای سبک‌بال‌تر همچون FX را فاکتور بگیریم!" 

شتاب ثانویه هم خوب است و مهم‌تر اینکه در مواجهه با سربالایی‌های شدید یا وجود اضافه بار، با افت عمکلرد خاصی مواجه نشدیم. نکته مثبت دیگر اینکه سیستم دودیفرانسیل هوشمند تیگو 8 پرو مکس در مسیرهای لغزنده و یا پیچ‌های تند به کمک می‌آید تا کنترل ساده‌تری روی ماشین داشته باشیم. البته چسبندگی لاستیک‌های فابریک ماشین چندان عالی نبود و ترکیب این قضیه با مرکز ثقل بالای ماشین به ما اجازه بازی شدید با فرمان را نداد؛ اما اگر قرار بر مقایسه با نسخه پرو یا دیگر کراس‌اوورهای چینی حاضر در بازار باشد، باید اعتراف کرد که تیگو 8 پرو مکس تعادل قابل قبولی دارد. 

بد نیست یک بار دیگر تاکید کنم که دو دیفرانسیل بودن ماشین به تنهایی نشانه آفرودر بودن آن نیست و نماینده چری با این شاسی یکپارچه و زوایای حمله و فرار ضعیف نمی‌تواند همراه خوبی برای مسیرهای بیرون‌جاده‌ای دشوار و خشن باشد؛ بخصوص که اینجا از قفل دیفرانسیل مکانیکی و چرخ‌های مناسب آفرود هم خبری نیست و سیستم تعلیق ماشین برای کاربری‌های معمول یک کراس‌اوور تنظیم شده. در واقع سیستم تعلیق کراس‌اوورها در مسیرهای عادی عملکرد نرم‌تری دارند اما در بیراهه‌نوردی به اندازه شاسی‌بلندهای آفرودر مقاوم نیستند و همزمان بدلیل انعطاف کمتر، ماشین را در معرض سه‌لنگ شدن قرار میدهند. با این حال برای عبور از بیراهه‌های سبک می‌شود روی پرو مکس حساب باز کرد.

ساختار سیستم انتقال قدرتش هم بدین شکل است که ماشین بصورت پیش‌فرض نیرو را به چرخ‌های جلو انتقال میدهد اما هر جا نیاز بود بخشی از گشتاور به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود. البته شما میتوانید با تعیین حالات رانندگی مختلف (که در بخش مشخصات کابین به آنها اشاره شد) نوع مسیر و میزان نیاز خود به سیستم چهارچرخ محرک را برای ماشین مشخص نمایید. 

به رانندگی بازگردیم؛ فرمان تیگو 8 نرم است و از دقت نسبتاً خوبی برخوردار می‌باشد. همچنین در دورهای پایین سکوت خوبی بر فضای اتاق جاری است و سیستم صوتی نیز عملکرد رضایت بخشی از خودش نشان میدهد. در حالت تخت گاز هم صدای پیشرانه آنقدرها بلند یا گوش‌خراش نیست که آزارمان دهد. ترمزها قابل‌اعتماد به نظر می‌رسند و برای رسیدن از سرعت صد به صفر، مسافتی در حدود 39 متر لازم است که برای خودرویی در این سطح قابل‌قبول می‌‎باشد.

در این بین عملکرد سیستم‌های کمکی هوشمند را هم مورد آزمایش قرار دادیم که راضی‌کننده ارزیابی شدند. مثلاً کروزکنترل تطبیق‌پذیر به خوبی و با دقت مناسب خودرو جلویی را تعقیب می‌کند و ترمز اضطراری خودکار هم "حداقل در سرعت پایین که جرات تست را داشتیم" مطمئن نشان داد. جالب است که تیگو 8 پرو مکس قابلیت نگاه داشتن خودرو بین خط (البته به شرط استاندارد بودن خط‌کشی) را نیز دارد و حتی بدون دخالت راننده میتواند به خودرو فرمان دهد. با این حال خود ماشین مدام به شما هشدار میدهد که دست را از غربیلک برندارید چون میزان هوشیاری این ماشین هنوز به سطح خودران کامل نرسیده و فقط می‌شود به عنوان یک دستیار کمکی روی سیستم‌های ADAS حساب باز نمود. 

نتیجه گیری پایانی

اگر تیگو 8 پرو مکس را با خودروهای آفرودر شاسی مستقل و یا کراس‌اوورهای لاکچری گران‌تر اشتباه نگیرید، به سختی میتوانید ایرادی از آن بیرون بکشید!  در واقع این محصول "با توجه به شرایط خاص حاکم در بازار داخل" یکی از بهترین انتخاب‌ها در سگمنت خودش به حساب می‌آید. بخصوص که در حال حاضر کراس‌اوورهای AWD بسیار کمی در بازارمان حضور دارند و این برگ برنده، نسخه پرو مکس را به محبوبیت بیشتری رسانده است. البته همانطور که پیش‌تر گفتیم این ماشین برای آفرودهای حرفه‌ای ساخته نشده اما حداقل در مسیرهای بیراهه سبک، همراه مناسبی برایتان خواهد بود. 

در این بین ممکن است برخی عقیده داشته باشند که هنوز هم خرید کراس‌اوورهای دست‌دوم خوش‌نام کره‌ای مثل هیوندای سانتافه یا وراکروز (علیرغم سن و سال بسیار بالاتر) عاقلانه‌تر است و ریسک کمتری به دنبال دارد، اما در مقابل باید یادآوری کنم نماینده چری باوجود استهلاک بالاتر پیشرانه توربو GDI و گیربکس دوکلاچه، یک خودرو صفر کیلومتر است و با گارانتی 7 سال  و یا 200 هزار کیلومتر جای نگرانی خاصی باقی نمی‌گذارد؛ مگر اینکه قصد نگهداری طولانی مدت از ماشین را داشته باشید که در این صورت احتمال افت قیمت بیشتر یک خودرو چینی ممکن است بخشی از صرفه جویی امروزتان را خنثی نماید.