معرفی
نگاهی بر هیوندای سانتافه (ix45) نسل سوم-DM/2016-2018 (فیس لیفت)
هنوز هم خواستنی است
اگر به بازار خودروهای وارداتی کشور نگاهی بی‌اندازیم، متوجه می‌شویم که تا پیش از وضع قانون منع واردات خودرو و اوج‌گیری محبوبیت خودروسازان چینی در ایران، برندهای کره‌ای بازار کشور را در دست گرفته بودند. کسی از این وضع ناراضی نبود چرا که برند کره‌ای یعنی ترکیبی منطقی از ویژگی‌های فنی، کیفیت و دوام قابل قبول در بازه قیمت نسبتا معقول. حال تصور کنید که در میان سگمنت کراس اوورهای محبوب کره‌ای بازار، یک نام همواره به خوبی درخشید: هیوندای سانتافه. سانتافه یا همان ix45، در بدو ورود از نسل دوم (CM)، به دلیل داشتن پیشرانه‌ای توانمند، قیمت نهایی معقول و آپشن‌های رفاهی مناسب، یه یکی از کراس اوورهای محبوب بازار ایران بدل شد که این میزان از محبوبیت به بازار دست دوم امروزی آن نیز نفوذ پیدا کرد.
پکیج ارائه شده در محصولی به نام سانتافه در بازار جهانی ازجمله ایران، به اندازه‌ای متعادل بود که ایراد گرفتن از آن کاری دشوار و تقریبا غیر ممکن بود. در نتیجه جای تعجب نداشت که این مدل با سرعتی باور نکردنی بازار کراس اوورهای وارداتی کشور را با طوفان محبوبیت درنوردید.
سانتافه از سوی آسان موتور، نماینده واردات هیوندای در ایران، روانه بازار کشور شد. از همان ابتدای کار با داشتن طراحی زیبا، پیشرانه‌ای متناسب و مجموعه ویژگی‌های رفاهی درخور توجه آن هم در بازه قیمت رقابتی، با رقبای اروپایی و مخصوصا ژاپنی بازار کشور سرشاخ شد. این خودرو در نسخه‌های ارتقا یافته و فیس لیفت شده نیز در بازار عرضه شد و توانست به خوبی در دل مشتریان ایرانی جا باز کند. به جرات می‌توان گفت در بازار ایران هیچ کراس اوور دیگری به اندازه سانتافه محبوب نشد. حتی زمانی که وضع قانون منع واردات خودروهای مجهز به پیشرانه‌های حجیم‌تر از 2.5 لیتر موجب عدم ورود نسخه V6 نسل سوم سانتافه به بازار کشور شد، از میزان محبوبیت این نام در بین مشتریان ایرانی کم نشد. سانتافه هنوز هم جذاب، توانمند و پرآپشن بود. نکته مهم در محبوبیت سانتافه، اشتراک فنی و ساختاری آن با برادرش، یعنی کیا سورنتو بود. با وجود عرضه موازی سورنتو در ایران از سوی نماینده رسمی واردات کیا یعنی شرکت اطلس خودرو، سورنتو هرگز نتوانست به اندازه سانتافه محبوب شود.
سانتافه نسل سوم هم از سوی آسان موتور و هم در مقطعی از سوی کرمان موتور به بازار کشور تزریق شد. از این رو میان نمونه‌های مختلف وارداتی، تفاوت‌هایی در زمینه آپشن‌های ارائه شده وجود دارد. از این رو به هنگام خرید نمونه‌های دست دوم، مالک باید از نمونه وارداتی و آپشن‌های عرضه شده در آن مدل بخصوص آگاهی داشته باشد. به صورت کلی، نسخه‌های وارداتی آسان موتور معروف به 7 کلید، از نسخه‌های وارداتی کرمان موتور معروف به 5 کلید، دارای امکانات و ویژگی‌های رفاهی و ایمنی بیشتری هستند.
طراحی سانتافه DM
نسل سوم سانتافه با کد شناسایی DM، در دو تریم محور کوتاه (2013-2018) و محور بلند (2013-2020) روانه خط تولید شد. نسخه محور کوتاه با نام ix45 یا سانتافه اسپرت نیز شناخته می‌شود تا با نسخه محور بلند با نام‌های دیگر مکس‌کروز یا گرند سانتافه یا سانتافه XL تمایز داشته باشد. از آنجایی که واردات نسخه محور بلند (LWB/در بازار کشور مشهور به سانتافه گرند) به بازار ایران بسیار کم و تنها محدود به چند دستگاه نسخه سفارتی بود، این مقاله تنها به بررسی نسخه اسپرت (محور کوتاه) خواهد پرداخت.
با ابعاد خارجی برابر با 4690×1880×1690 میلی‌متر و فاصله محورهای 2700 میلی‌متری، سانتافه DM، یک شاسی بلند از سگمنت کراس اوورهای سایز متوسط به حساب می‌آید که در مقایسه با نسخه گرند نه تنها در ابعاد خارجی، بلکه در فاصله محورها نیز تفاوت دارد. اختلاف ابعادی و میزان بزرگ‌تر بودن نسخه گرند نشان می‌دهد که مدل محور بلند سانتافه در مقایسه با مدل محور کوتاه (اسپرت)، تقریبا مانند یک خودرو کاملا متمایز ایفای نقش می‌کند.
نسل سوم سانتافه در دورانی عرضه شد که هیوندای برخی از بلند پروازی‌های خود در زمینه طراحی دست کشیده بود. زمانی که نسل هفتم سوناتا را با ظاهری میانه‌روتر و عامه پسند‌تر روانه بازار کرد اما این میانه روی را تنها برای نسل ششم آزرا (گرنجور) حفظ کرده بود. در نتیجه سانتافه جایی در این میان قرار می‌گرفت. در مقایسه با نسل دوم به مراتب جسورتر، تیز‌تر و خشن‌تر طراحی شده است اما در مقایسه با محصولات تولیدی وقت برند هیوندای، کمی سر به زیرتر جلوه می‌کرد. در قیاس با نسل دوم، سانتافه DM حالا از زوایای شکسته بیشتری بهره می‌گرفت. جلوپنجره خودرو از ظاهر معمولی نسل دوم خارج شد تا جای خود را به جلوپنجره ذوزنقه‌ای بدهد که تا امروز به امضای انحصاری برند هیوندای بدل شده است. ساختار بدنه کمی عظلانی‌تر شده و از سبک طراحی گرد و قلنبه خود خارج شده و کاپوت شکل نیزه مانندی به خود گرفت تا در ارائه یک ظاهر اسپرت و جسور در مقایسه با نسل قبل، نقش بهتری بازی کند. جای تعجب نداشت که با وجود کوچک‌تر و ضعیف‌تر شدن آپشن پیشرانه، سانتافه نسل سوم همچنان در میان مشتریان ایرانی محبوب ماند.
نمای داخلی سانتافه نسل سوم با پیروی از سیاست نمای خارجی، از خطوط تیز‌تر و زوایای شکسته‌ای بهره می‌گیرد که با نمای خارجی خودرو کاملا هماهنگ است و تقارن، همچنان بزرگ‌ترین المان به کار رفته در نمای داخلی این دو نسل به حساب می‌آید. هماهنگی میان طراحی نمای خارجی و داخلی در هر دو نسل سانتافه موجود در بازار ایران بسیار تحسین برانگیز است اما این نما در نسخه نسل سوم جسورتر و اسپرت‌تر جلوه می‌کند. نمای کلی داشبورد همچنان همانند نسل دوم قرینه است اما در نسخه نسل سوم، تماما با خطوط شکسته و زوایای تیز همراه شده است. این رویه طراحی بر خطوط داشبورد و رودری‌ها به وضوح دیده می‌شود. خوشبختانه تناسب میان طراحی و چیدمان قطعات و ادوات و تمرکز مجموعه‌های کنترلی بر میانه داشبورد، به زیبایی انجام گرفته است تا این مدل از محبوبیتی که در نسل پیشین خود رقم زده بود، جا نماند.
ضمناً حجم صندوق عقب هیوندای سانتافه 516 لیتر است که با تا کردن صندلی‌های عقب میتواند به 1615 لیتر افزایش یابد. پس با این ماشین هیچ گونه نگرانی از بابت فضای بار نخواهید داشت. به صورت کلی نمای داخلی سانتافه را باید راحت، جادار و البته دلچسب‌تر از نمونه‌های نسل دوم توصیف کرد.
آپشن‌ها و امکانات
با مد نظر قرار دادن تمایزهای آپشنی میان نمونه‌های وارداتی کرمان موتور و آسان موتور، باید بیان کرد که وجود آپشن‌های رفاهی و ایمنی متعدد در سانتافه، یکی از بزرگ‌ترین برگ‌های برنده این خودرو در بازار ایران است. نسل سوم سانتافه اگرچه از دیدگاه آپشن پیشرانه ضعیف‌تر از نسل دوم عمل کرد، اما در عوض در بخش امکانات رفاهی تا حدود زیادی کمبودهای فنی خود را جبران کرد.
این خودرو در نسخه فول با ویژگی‌هایی چون کروز کنترل، کروز کنترل هوشمند (سفارشی)، کنترل ایستایی در سربالایی، کنترل سرعت در سرازیری، کنترل کشش، کنترل پایداری، اتوپارک (سفارشی)، رینگ‌های اسپرت آلیاژی 19 اینچی (سفارشی)، سنسور پارک جلو و عقب، سنسور نور و سنسور باران (روشنایی و برف پاک‌کن اتوماتیک)، نور بالا اتوماتیک، چراغ شور، سیستم روشنایی در روز، روشنایی هماهنگ با زاویه فرمان، سیستم روشنایی خوش آمدگویی و بدرقه، سیستم نظارت بر فشار باد تایرها (TPMS)، رادار نقطه کور، رادار تغییر لاین، ترمز پارک برقی، اتوهولد و رادار تصادف جلو و عقب (همگی به صورت سفارشی)، سیستم فرمان برقی حساس به سرعت با غربیلک مجهز به کلید‌های کنترلی، پدال تعویض دنده و گرم‌کن غربیلک فرمان (سفارشی)، سیستم صوتی با شش بلندگو استاندارد یا نمونه سفارشی اینفینیتی با ده بلندگو، نمایشگر لمسی 8.0 اینچی سیستم مولتی مدیا، دوربین دید عقب و دید چشم عقاب 360 درجه (سفارشی)، کیسه امینی هوا سرنشینان جلو، کیسه ایمنی هوا زانو، پرده‌ای و جانبی جلو (سفارشی)، پشت سری فعال، ورود و استارت بدون کلید، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک دیجیتال دوگانه با دریچه خروجی تهویه مجزا برای ردیف دوم صندلی‌ها، تنظیم صندلی‌های برقی جلو، شش حالت برای شاگرد و هشت حالت برای راننده به همراه حافظه، گرم‌کن صندلی جلو و عقب و سردکن جلو (سفارشی)، روکش چرمی صندلی‌ها در سه رنگ مختلف، صندوق پران برقی، تریم طرح چوب ، آینه‌های جانبی با تنظیم برقی مجهز به گرم‌کن (مموری آینه سفارشی)، سانروف یا سقف پانوراما (سفارشی)، پرده جانبی عقب و قابلیت انتخاب سه حالت مختلف رانندگی، همگی از ویژگی‌های مثال زدنی و برتر سانتافه‌های نسل سوم در بازار کشور هستند.
نیاز به تاکید نیست که با این حجم از ویژگی‌های رفاهی و ایمنی و قابلیت سفارشی‌سازی در نمونه‌های صفر کیلومتر، تنوع آپشنی سانتافه‌های نسل سوم موجود در بازار دست دوم کشور بسیار بالا است. دقیقا همین موضوع نیز به محبوبیت آن در برابر رقبای اروپایی و ژاپنی و همچنین بازار دست دوم بسیار خوب و همچنان داغ این کراس اوور منجر شد.
مشخصات فنی، ضعیف‌تر اما محبوب‌تر
واردات نسل سوم سانتافه به ایران، با خداحافظی با پیشرانه‌های قدرتمند V6 همراه شد. در نتیجه نمونه‌های نسل سوم تنها با پیشرانه‌های چهار سیلندر 2.4 لیتری تنفس طبیعی روانه بازار کشور شدند که البته در دو آپشن تزریق سوخت متفاوت MPI (پاشش انژکتوری چند نقطه‌ای) و نمونه قدرتمندتر GDI (تزریق مستقیم چند نقطه‌ای) به بازار راه یافتند. نمونه GDI با داشتن توان و گشتاور خروجی بالاتر ومصرف سوخت بهینه‌تر، نمونه رایج‌تر و فراوان‌تری است.
این پیشرانه در مدل‌های 2016 تا 2018 با اندکی افزایش در توان فنی، قادر به تولید 188 اسب بخار قدرت و 245 نیوتن متر گشتاور است که به هیچ‌عنوان قابل مقایسه با ویژگی‌های فنی پیشرانه 3.5 لیتری V6 عرضه شده در سری آخر نسل دوم (مدل 2010 تا 2013) نیست، اما همچنان تنها گزینه در دسترس آن زمان بازار ایران بود. این پیشرانه با گیربکس شش سرعت اتوماتیک و سیستم انتقال نیرو دو دیفرانسیل دائمی هوشمند از نوع AWD هماهنگ شده است که کشش و پایداری مناسب برای تردد در مسیرهای لغزنده و گل و لای را به مالک هدیه می‌دهد. اما ذات کراس اوور بودن سانتافه به آن اجازه نمی‌دهد تا در بیراهه نوردی ایفای نقش کند. در حقیقت سانتافه یک کراس اوور اسپرت شهری با کشش برتر سیستم انتقال نیرو دو دیفرانسیل است که از دیدگاه سواری، پایداری و چسبندگی لذت‌بخش یک سدان اسپرت را به سرنشینان هدیه می‌دهد.
با در نظر داشتن وزن قابل توجه 1.7 تنی سانتافه، این خودرو میتواند با این پیشرانه نسبتا ضعیف، در حدود 10.9 ثانیه از حالت سکون به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت و حداکثر سرعت نهایی 190 کیلومتر بر ساعت دست یابد. با این وجود مصرف سوخت متوسط این پیشرانه اقتصادی که به پاشش سوخت تزریق مستقیم (GDI) مجهز است، تنها معادل 8.8 لیتر در هر صد کیلومتر عنوان شده است که بدون تردید، مزیت برتر مجموعه فنی سانتافه نسل سوم به شمار می‌آید. اگر توان خروجی محدود پیشرانه نتواند مالک را در مقایسه با پیشرانه V6 نسل پیشین راضی نگه دارد، بدون تردید مصرف سوخت متوسط آن با اختلاف حدود 2 لیتر در هر صد کیلومتر، میتواند موجب رضایت نسبی مالک باشد.
مزایا و معایب سانتافه DM
سانتافه نسل سوم (DM)، یک کراس اوور زیبا و گیرا است که علیرغم گذشت سالها از زمان معرفی اولیه و ظهور رقبای جدید، هنوز هم خواستنی و جذاب به چشم می‌آید. سواری این خودرو نسبتا نرم، راحت و بی‌صدا است که از عایق‌بندی خوب اتاق آن حاصل می‌شود. پیشرانه آن با وجود داشتن حجم کم (در مقایسه با نسخه‌های نسل قبل)، همچنان توان فنی مناسبی ارائه می‌کند. فضای داخلی جادار و راحت و سطح امکانات رفاهی و ایمنی قابل توجه آن در کنار اعتبار برند هیوندای باعث شده بسیاری افراد هنوز هم خرید یک سانتافه دست دوم را به محصولات صفرکیلومتر و پر زرق و برق چینی ترجیح دهند. در واقع اگرهیوندای سانتافه را به عنوان یکی خوش‌بازارترین خودروهای این رده قیمتی معرفی کنیم، پر بیراه نگفته‌ایم.
اما این کراس اوور محبوب بدون ایراد نیست. دید راننده و سرنشینان به سمت عقب خودرو بسیار محدود و بدون کمک گرفتن از دوربین دید عقب و سنسورهای پارک، تقریبا غیر ممکن است. شتاب و سواری آن در مقایسه با نسل‌های پیشین چندان رضایت‌بخش نیست و پیشرانه GDI آن در برابر کیفیت سوخت بسیار حساس است و با کیفیت کم بنزین ارائه شده در کشور، در دراز مدت نیازمند سرویس و تعمیرات اساسی خواهد بود که هزینه قابل توجهی به همراه خواهد داشت. اگر این سرویس جدی گرفته نشود، ممکن است به آسیب دیدگی شدید پیشرانه منجر شود که خود هزینه‌های گزاف تعمیرات را به همراه خواهد داشت. این مشکل از ذات پیشرانه‌های GDI نشات می‌گیرد و ارتباطی با کیفیت کلی تولیدات برند هیوندای ندارد. در نتیجه پیشرانه ضعیف‌تر MPI از این نظر با برتری همراه است اما نمونه‌های وارد شده آن در نسل سوم در بازار کشور بسیار محدود‌تر و توان خروجی آن بسیار کمتر از نمونه GDI است. ایرادهایی به گیربکس خودرو نیز وارد است که در اجرای دنده معکوس اندکی تنبل عمل می‌کند. متریال داخلی کابین همانند نسل پیشین، درخور کلاس و قیمت نهایی خودرو نیست و استفاده بسیار زیاد از پلاستیک فشرده در جای جای نمای داخلی، کمی آزار دهنده است.
با این وجود در قیاس با رقبایی چون رنو کولیوس نسل دوم، تویوتا راو4 نسل چهارم و برادرش کیا سورنتو نسل سوم (UM)، در جایگاه بدی قرار ندارد و همچنان قابل تحمل و با توجه به داشتن قیمت معقول‌تر در مقایسه با رقبای ژاپنی و فرانسوی، همچنان گزینه خوبی در بازار دست دوم به حساب می‌آید.
سخن نهایی
انتخاب هیوندای سانتافه نسل سوم در بازار دست دوم کشور، الزاما به سادگی حساب و کتاب دو دوتا، چهار تا نیست. سانتافه کراس اووری پرآپشن، زیبا و محبوب با عملکرد فنی قانع کننده است که در مقایسه با رقبایی چون تویوتا راو4 نسل چهارم و رنو کولیوس نسل دوم، از دیدگاه سطح آپشن‌های رفاهی عرضه شده و بازار دست دوم، در جایگاه بسیار خوبی قرار دارد.
در واقع فرزند هیوندای به کمک همین کارت‌های برنده موفق شده نقطه‌ضعف‌هایی مثل شتاب و کشش معمولی را مخفی سازد. البته در این بین نباید از مزیت‌های دیگرش نظیر قیمت ارزانتر نسبت به تویوتا راو 4 (که البته کیفیت ساخت و دوام بالاتری از محصولات کره‌ای دارد) و فراوانی بیشتر قطعات یدکی در قیاس با رنو کولیوس غافل شویم. نکته دیگر اینکه قدرت نقدشوندگی سانتافه در این رده قیمتی بی‌نظیر است و به قول نمایشگاهی‌ها با یک ماشین رُند بازار طرف هستیم.
تهیه و تنظیم: واحد محتوا اتو24