نقد و بررسی فوتون، تونلند G7، بنزینی، 1403 - 1401

معرفی

فوتون تونلند G7 

  فرزند قلدر اما خوش قیافه ایران‌خودرو  

تاکنون نسخه‌ها متنوعی از پیکاپ فوتون تونلند به بازارمان عرضه شده است. در واقع ایران‌خودرو دیزل با ارائه مدل‌های تک دیفرانسیل، دو دیفرانسیل، بنزینی و دیزل قصد داشت طیف وسیعی از مشتریان را به پیکاپ خویش علاقه‌مند سازد اما مشکلاتی مثل طراحی نه چندان جذاب و کسری برخی آپشن‌ها در کنار قیمت‌گذاری نامناسب و تبلیغات ضعیف دست به دست هم دادند تا فوتون آنقدرها که باید و شاید محبوب نشود. ولی کمپانی وطنی بالاخره رگ خواب مشتریان را پیدا کرد و با عرضه نسخه G7 نام فوتون تونلند را سر زبان ها انداخت. 

این محصول هم ظاهر جذاب و پر ابهتی دارد هم از آپشن‌های مناسب بهره می‌برد. تازه به لطف بهره‌مندی از پیشرانه توربو میتواند علاقه‌مندان به شتاب و سرعت را هم راضی نگاه دارد. با تمامی این صحبت‌ها همچنان نقاط ضعفی در نماینده گران‌قیمت و پرادعای ایران‌خودرو دیزل روئیت می‌شوند که ممکن است شما را دچار تردید کند. پس با اتو24 همراه باشید تا در کنار هم مزایا و معایب این پیکاپ جذاب را بهتر بشناسیم و ببینیم در نهایت می‌شود با تکیه بر لیست بلندبالای نقاط قوتش از مشکلات پیش رو چشم‌پوشی کرد یا خیر.

طراحی بیرونی فوتون تونلند G7

تونلند G7 طراحی زیبا و پرجذبه‌ای دارد. البته بخش‌های کناری و انتهائی اکثر پیکاپ‌ها، کم و بیش شبیه بهم هستند اما دماغه میهمان امروزمان "که تا حدی یادآور نسخه GR تویوتا هایلوکس است" انصافاً جذاب از کار درآمده. چراغ‌های کشیده در ترکیب با جلوپنجره بزرگی که به سبک تراک‌های امریکایی از فونت درشت نام کمپانی استفاده نموده چهره‌‍ای زیبا و در عین حال قلدر را به نمایش گذاشته‌. سپر نیز علیرغم اینکه جهت بهبود زاویه حمله به شیب اندکی کوتاه طراحی شده اما فرم شیک و جالبی دارد و مهم‌تر از همه اینکه با سایر قطعات بدنه هماهنگ به نظر می‌رسد.

در بخش کناری به غیر از گلگیرهای برجسته و نگهدارنده‌های قسمت بار، نکته خاص دیگری توجهمان را جلب نکرد. در واقع اکثر پیکاپ‌ها اجباراً از همین فرم کلی تبعیت می‌کنند و می‌شود گفت که دست طراحان برای خلاقیت به خرج دادن در این بخش تا حدی بسته است. رینگ‌های 18 اینچی هم برای جثه درشت ماشین مقداری کوچک به نظر می‌رسند اما با توجه به قابلیت‌های آفرودی G7 مجبوریم با همین ابعاد رینگ کنار بیائیم تا بتوانیم از لاستیک‌های فاق‌بلند (با مقاومت بالاتر در مسیرهای ناهموار) بهره بریم. 

در انتها نیز مجدداً با سبک طراحی تکراری وانت‌ها مواجه هستیم؛ البته اینجا به کمک یک کاور فانتزی (روی درب محفظه بار) و چراغ‌های نئون اندکی رنگ و بوی مدرنیته چاشنی کار شده اما فرمت کلی طراحی همچنان مشابه دیگر رقباست. در حقیقت طراحان مجبور هستند با استفاده از چراغ‌های عمودی در کناره‌ها و استفاده از سپر کوتاه، قابلیت‌های بارگیری و زاویه فرار ماشین را به بالاترین سطح نزدیک کنند که همین نکات باعث شباهت قسمت انتهائی پیکاپ‌ها به یکدیگر می‌شود. 

کابین و امکانات فوتون تونلند G7

فوتون تونلند G7 در بخش طراحی داخلی هم مشابه قسمت بیرونی نمره مناسبی دریافت می‌کند. جدا از رعایت هارمونی خطوط، استفاده از متریال نسبتاً باکیفیت و رنگ‌بندی شیک باعث شده حس خوبی به راننده و سرنشینان هدیه داده شود. نمایشگر 10.25 اینچی مرکزی به سبک محصولات آلمانی از میانه داشبورد بیرون زده و جای خوشحالی است که در کنسول میانی کلیدهای فیزیکی برای کنترل سیستم صوتی، ایرکاندیشن و برخی آپشن‌های دیگر حضور دارند. در واقع تونلند  G7برخلاف برخی از رقبایش اسیر مدرنیته افراطی نشده است و در نتیجه مجبور نیستیم جهت استفاده از ساده‌ترین آپشن‌ها، نمایشگر تاچ را شخم بزنیم بلکه برای بسیاری از تجهیزات کلید جداگانه در اختیار داریم! 

فرمان G7 ابعاد درشتی دارد اما خوش دست به نظر می‌رسد و در پشت سر آن کلاستر ماشین که از ترکیب نشانگرهای آنالوگ و دیجیتال (نمایشگر 7 اینچی) تشکیل شده، اطلاعات مورد نیاز را به شکل خوانا و مناسب به ما ارائه میکند. کنار دستمان هم اهرم تعویض دنده الکترونیکی، ترمز پارک برقی (مجهز به اتوهلد) و کلیدگردان انتخاب حالت‌های مختلف انتقال قدرت را داریم.

خبر خوب دیگر اینکه فوتون صندلی‌های راحتی برای سرنشینان در نظر گرفته که میتوانند خشکی ذاتی یک پیکاپ را تا حدی برایمان قابل تحمل کنند. در ردیف عقب نیز جای پا و سر کافی است اما به غیر از زیرآرنجی و محفظه‌های کوچک، آپشن خاصی در این بخش روئیت نمی‌شود. البته نباید کمبود تجهیزات در این قسمت را به کل ماشین تعمیم داد چراکه لیست آپشن‌های تونلند G7 اگر بیشتر از رقبا نباشد، کمتر هم نیست. 

درست است که اینجا مثل کی ام سی T9 سانروف نداریم اما در عوض از گزینه‌هایی نظیر: سامانه FCW یا همان هشدار تصادف از جلو، پدل شیفتر، رادار تشخیص نقاط کور جانبی BSD و حالت‌های متنوع انتقال قدرت شامل 2H, 4H, 4L و حالت AUTO (که مشابه ماشین‌های AWD بسته به نیاز دیفرانسیل‌های جلو و عقب را به شکل هوشمند درگیر می‌کند) بهره‌ میبریم که برخی از آنها در پیکاپ‌های هم‌قیمت وجود ندارند.

از دیگر تجهیزات G7 میتوان به مواردی نظیر: "ایربگ‌های جلو، جانبی و پرده‌ای (جمعاً 6 عدد)، ترمزهای چهار چرخ دیسک مجهز به ESP, TCS, ABS, EBD, BA, HBB, BOS، سیستم کنترل حرکت در سرپایینی HDC، سامانه کمکی شروع حرکت در شیب HHC، کنترل دینامیکی خودرو VDC، تهویه مطبوع اتوماتیک، آینه‌های تاشوبرقی، سنسورهای نور و باران، سنسور دنده عقب، قفل دیفرانسیل هوشمند، صندلی‌های چرمی در بخش جلو دارای گرمکن و برای راننده مجهز به تنظیمات برقی، کروزکنترل، سیستم ورود و استارت بدون کلید، دوربین ثبت وقایع رانندگی، قابلیت انتخاب دو مود رانندگی اکو و اسپرت و سامانه پایش فشار باد تایرها TPMS" اشاره نمود. البته نکات منفی کوچکی هم اینجا روئیت می‎شوند. مثلاً کیفیت صدای اسپیکرها جالب نیست و دوربین‌ 360 درجه ماشین از لحاظ وضوح و شبیه‌سازی عملکرد ضعیفی از خود نشان میدهد. 

مشخصات فنی فوتون تونلند G7

فوتون تونلند G7 یک پیکاپ آفرودر است و این یعنی باید مشخصات فنی متناسب با این سگمنت را داشته باشد. در مرحله اول نگاهی به پیشرانه می‌اندازیم. زیر کاپوت یک موتور 4 سیلندر 2 لیتری با استاندارد آلایندگی یورو 6 قرار دارد که به کمک تکنولوژی GDI و پرخوران توربو قادر است 238 اسب‌بخار قدرت (در دور موتور 5500) و 360 نیوتن‌متر گشتاور (از دور موتور 1750 الی 4000) تولید نماید. خوب این اعداد و ارقام برای وزن حدود 1955 کیلوگرمی ماشین که ممکن است با احتساب سرنشینان و بار تا 2775 کیلوگرم افزایش یابد (وزن ناخالص مجاز) کافی به نظر می‌رسد. در واقع شما با چنین قدرت و گشتاوری میتوانید در حالت استفاده سبک در شهر شتاب بسیار خوبی داشته باشید و در هنگام آفرود یا باربری هم از کشش و قدرت کافی بهره برید. فقط باید حواستان به کیفیت سوخت و سرویس‌های دوره‌ای باشد چراکه این پیشرانه به شرایط استفاده و نگهداری حساس است.

برای انتقال قدرت هم از گیربکس 8 سرعته ZF استفاده شده تا با استفاده ضرائب نزدیک بهم، دچار افت گشتاور نشویم. سیستم انشعاب قدرت بورگوارنر ماشین نیز با ارائه حالت‌های تک دیفرانسیل، دو دیفرانسیل سبک، دو دف سنگین و برخورداری از قفل دیفرانسیل الکترونیکی این امکان را به شما میدهد که در مسیرهای مختلف و شرایط آب و هوایی متنوع از ماشین استفاده بهینه نمائید. تازه همانطور که در بخش قبلی گفتیم یک حالت انتقال قدرت AUTO هم برای G7 درنظر گرفته شده تا بتوان در شرایط خاصی که سطح مسیر مدام تغییر می‌کند با حالتی مشابه خودروهای AWD رانندگی کرد. در این شرایط پیکاپ ایران‌خودرو بسته به نیاز، گشتاور را به شکل هوشمند میان چرخ‌ها توزیع می‌کند و دیگر نیاز نیست مدام روی حالت‌های مختلف انتقال قدرت سویچ نمائیم. 

فرمان G7 از نوع هیدرولیکی است که شاید در شهر به نرمی انواع برقی نباشد اما در بیراهه‌نوردی ارتباط بهتری میان دستان راننده و چرخ‌ها برقرار میکند. تعلیق ماشین هم مشابه اکثر پیکاپ‌های این سطح در جلو از نوع جناغی دوبل و عقب فنر تخت می‌باشد که هرچند روی کیفیت سواری و هندلینگ اثر منفی داشته اما در عوض قابلیت جذب ضربات و باربری را بالا برده است، ضمن اینکه تا حد امکان از سه لنگ شدن ماشین جلوگیری می‌کند. در خصوص شتاب در بخش بعدی بیشتر صحبت خواهیم کرد اما اینجا همینقدر اشاره کنیم که رسیدن به حداکثر سرعت 170 کیلومتر بر ساعت برای تونلند G7 کار ساده‌ای خواهد بود! این محصول طبق ادعای کمپانی قابلیت شیب زنی تا 60 درصد را هم دارد و با توجه به شاسی مستقل و ارتفاع مناسب از سطح زمین می‌تواند گزینه خوبی برای آفرودهای عادی باشد. حال چرا نگفتیم برای آفرود حرفه‌ای و شدید هم مناسب است؟ در ادامه یعنی بخش تجربه رانندگی متوجه خواهید شد.

تجربه رانندگی با فوتون تونلند G7

تست عملی ماشین را از داخل شهر شروع می‌کنیم؛ جایی که تونلند G7 به نسبت سگمنت شرایط خوبی دارد و علیرغم ابعاد درشت بدنه حس تسلط قابل‌قبولی به راننده هدیه میکند. موقعیت قرارگیری راننده مناسب است و ارتقاع پایین شیشه‌های جانبی در کنار تجهیزاتی نظیر دوربین 360 درجه باعث شده بتوانیم حتی در شهر شلوغ تهران هم ماشین را کنترل کنیم. البته هرچقدر هم که روی ماشین مسلط باشیم باز هم نمی‌شود برخلاف قوانین فیزیک عمل کرد و این غول 5.3 متری را در پارکینگ‌های تنگ جای داد، اما حداقل در اتوبان و خیابان‌های عادی اوضاع رو به راه است.

در حالت رانندگی ECO مقداری تاخیر در پدال گاز احساس می‌شود که بخشی از آن مربوط به لگ توربو و بخش دیگر محدویت‌های نرم افزاری (جهت کاهش استهلاک) می‌باشد و با تغییر وضعیت به مود Sport میشود این تاخیر را تا حد زیادی کاهش داد. گیربکس 8 سرعته ماشین هم وظایفش را به خوبی انجام میدهد و سبک و سنگین کردن دنده‌ها با سرعت نسبتاً مناسب و هوش کافی انجام می‌شود. البته اگر اهل بازی با پدال‌های تعویض دستی هستید باید به شما هشدار دهم که این اهرم‌ها خیلی گوش به فرمان نیستند و فقط در صورتیکه در دور موتور مناسب باشید به دستوراتتان واکنش سریع نشان میدهند. در واقع تونلند G7 سلامت موتور و گیربکس خودش را به هیجانات شما (مثلاً معکوس دادن‌های وحشیانه) ارجحیت میدهد! ولی مشکل من با فوتون این نیست. مسئله اصلی این است که G7 به عدد اکتان سوخت حساسیت دارد. حالا این را هم در نظر داشته باشید که این ماشین قرار است در مسیرهای بیراهه تردد کند و بنزین سوپر (یا حتی معمولی باکیفیت) در شهرستان‌ها به ندرت یافت می‌شود. خوب این یعنی استفاده از حداکثر راندمان ماشین در بسیاری مواقع دشوار خواهد بود. با این حال اگر بنزین خوبی گیرتان آید میتوانید از شتاب ماشین لذت برید.

ما در روز تست توانستیم شتاب صفر تا صد را حدود 10 ثانیه ثبت کنیم که برای خودرویی با این جثه مناسب بود. شتاب ثانویه و کشش ماشین هم خوب است و در آفرود می‌شود به کمک ضرائب مناسب گیربکس و کات‌آف از پس شیب‌های تند و تیز برآمد. خوشبختانه آپشن‌های آفرودی G7 نیز عملکرد مطلوبی دارند و قفل دیفرانسیل هوشمند در کنار سیستم‌های انتقال قدرت دو دیفرانسیل سبک و سنگین به خوبی به وظایفشان عمل می‌کنند.

سیستم کنترل حرکت در شیب هم از دقت بسیار خوبی برخوردار بود و ترمزهای محکم و قدرتمند ماشین حس اطمینان را به ما ارزانی داشتند. با این حال چند مشکل وجود دارند که قبل از خرید باید با آنها کنار بیائید. اول از همه مسئله خنک‌کاری پیشرانه و گیربکس است. در واقع این ماشین جدا از ایراد اپیدمی رادیاتور در سری اول عرضه (که به یک نارضایتی عمومی منجر شده بود) همچنان مقداری به گرما حساس است و برای همین نمیتواند تحت فشار مداوم کارآیی اولیه خویش را حفظ نماید. برای همین بود که گفتیم تونلند G7 برای آفرودهای بسیار سنگین که ماشین را در فشار مداوم نگاه میدارد ایده‌آل نخواهد بود. مگر اینکه با استفاده از تجهیزات افترمارکت و ارتقاء نقاط ضعف ماشین اوضاع را تغییر دهید. 

در مسیرهای جاده‌ای هم بواسطه ارتفاع زیاد و سیستم تعلیق خاص ماشین نباید انتظار هندلینگ ایده‌آل را داشته باشید که البته این مورد تقریباً برای تمامی پیکاپ‌های این رده از جمله کی ام سی T9 (با جثه تقریباً مشابه) صدق می‌کند. نکته دیگر (که این هم در ذات پیکاپ‌هاست) خشکی سواری بخصوص در ردیف عقب است که در شرایط سبک بودن قسمت بار ضرباتی را به داخل کابین منتقل می‌کند. البته این بهایی است که باید بابت مقاومت بیشتر زیربندی و قابلیت باربری مناسب ماشین پرداخت، چراکه در صورت استفاده از فنرهای لول (بجاش شمش) این قابلیت‌ها (حداقل با بودجه و سطح تکنولوژی یکسان) کاهش خواهند یافت. آخرین نکته منفی هم اینکه در آغاز حرکت موتور مقداری لرزش داشت که هرچند خیلی آزاردهنده نبود اما با توجه به برچسب قیمتی جای گلایه دارد.

نتیجه‌گیری پایانی

فوتون تونلند G7 یک پیکاپ همه جا رو است که با توجه به موتور قدرتمند، ابعاد بزرگ کابین و سیستم انتقال قدرت کارآمدش قادر است به عنوان یک خودرو چند منظوره به شما خدمت نماید. تازه از ظاهر شیک و امکانات مناسب نیز برخوردار میباشد و حداقل در مقایسه با پیکاپ‌های هم رده سواری قابل‌قبولی دارد. با این حال باید با مشکلاتش هم کنار بیائید. مثلاً کشیدگی زیاد ماشین رانندگی در شهر را گاه دشوار می‌سازد و دردسرهای نگهداری از یک موتور توربو GDI و مشکلات مونتاژی و فنی اجازه نمیدهند در آفرود با خیال راحت (مثل یک هایلوکس) به ماشین فشار آورید. با این حال نباید از یاد برد که رقبای این سطح نظیر کی ام سی T9 هم کم و بیش شرایط مشابهی دارند و نکته دیگر اینکه با چنین بودجه‌ای نمی‌شود یک هایلوکس کم‌کارکرد و مدل بالا خریداری نمود. البته اگر بتوانید مقداری بیشتر هزینه کنید زد ایکس اتو G9 نیز رقیب جذاب و قابل احترامی برای تونلند G7 خواهد بود که اگر عرضه مناسب و مداومی داشته باشد، قادر است بخشی از بازار پیکاپ‌های درشت کشور را به خودش اختصاص دهد.